Wojna birmańsko-syjamska (1613–1618)

Wojna birmańsko-syjamska 16131618 – kontynuacja wojen i operacji militarnych mających miejsce w XVI w na terenach Królestwa Tawè (Birma) oraz Chiang Mai (północna Tajlandia).

Wojna birmańsko-syjamska 1613–1618
Ilustracja
Pola ryżowe w Chiang Mai
Czas

16131618

Miejsce

Chiang Mai, Tawè

Terytorium

Tajlandia, Birma

Wynik

Bez rozstrzygnięcia

Strony konfliktu
Syjam Birma
Dowódcy
Songtham Anaukpetlun
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

W roku 1599 doszło w Birmie do wybuchu wojny domowej, w wyniku której zniszczone zostało miasto Pegu, a Królestwo Birmy pogrążyło się w anarchii. Anaukpetlun, władca Królestwa Ava z dynastii Taungngu (panujący w latach 1606–1628) dostrzegł swoją szansę rozszerzenia władzy na całą Birmę. W 1607 r. zdobył on Pyain, trzy lata później Taungngu, a w 1613 r. Thanlyin i Pegu. Po tych sukcesach Anaukpetlun skierował się ku należącym do Syjamu ziemiom Tawè oraz Taninthayi. Na przełomie lat 16131614 władca Avy zdobył Tawè, które jednak niedługo później odbiły wojska syjamskie z pomocą sił portugalskich. Niepowodzeniem zakończył się atak birmański na Taninthayi.

W trakcie walk w Birmie Anaukpetlun wysłał część wojsk do syjamskiego Królestwa Chiang Mai (północna Tajlandia). Birmańczycy rozpoczęli oblężenie Lampangu, trwające do 1618 r, w którym to Anaukpetlun i król Syjamu Songtham zawarli porozumienie pokojowe, na mocy którego Tawè przeszło pod panowanie syjamskie, a Chiang Mai – birmańskie.

Bibliografia edytuj

  • Rajanubhab Damrong: Our Wars with the Burmese: Thai-Burmese conflict 1539-1767. Bangkok: White Lotus, 2001. ISBN 974-7534-58-4. (ang.).
  • G.E. Harvey: History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. Londyn: Frank Cass & Co. Ltd, 1925. (ang.).