Wolatuszka popielata
Wolatuszka popielata[3] (Pseudochirulus cinereus) – gatunek ssaka z podrodziny pseudopałanek (Pseudocheirinae) w obrębie rodziny pseudopałankowatych (Pseudocheiridae).
| Pseudochirulus cinereus | |||
| (Tate, 1945)[1] | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wolatuszka popielata | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Taksonomia edytuj
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1945 roku angielsko-amerykański zoolog i botanik George Henry Hamilton Tate jako podgatunek wolatuszki czarno-białej i nadając mu nazwę Pseudocheirus herbertensis cinereus[1]. Miejsce typowe to Mount Spurgeon, na wysokości 4000 ft (1219 m), około 65 mi (105 km) na północny zachód od Cairns, Queensland, Australia[4][5][6][7]. Holotyp to skóra i czaszka dorosłego samca o sygnaturze AMNH 107275 z kolekcji Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej; zebrany w 28 listopada 1927 roku przez Gabriele Neuhäuser[4].
Takson ten był traktowany jako podgatunek P. herbertensis do 1989 roku, kiedy badania cytogenetyczne wykazały, że jest on genetycznie odrębny od P. herbertensis[8][9].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[6].
Zasięg występowania edytuj
Wolatuszka popielata występuje w północno-wschodniej Australii w północnym Queensland, w trzech odrębnych populacjach: jedna na Thornton Peak, jedna na Mount Windsor Tableland i jedna na Mount Carbine Tableland[8][6][10].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 34—37 cm, długość ogona 32—40 cm; masa ciała 0,7—1,4 kg[8][10]. Sierść na grzbiecie jest blado karmelowo-płowa do ciemnobrązowej, przechodząca na kremowo-białą na brzuchu. Ma ciemny pasek między oczami ciągnący się do dolnej części grzbietu. Ogon zwęża się, a końcowa jedna-trzecia ogona jest zwykle biała[8].
Ekologia edytuj
Wolatuszka popielata zamieszkuje wyżynny las deszczowy na wysokości powyżej 420 m n.p.m.[8].
Status zagrożenia edytuj
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (ang. near threatened ‘bliski zagrożenia’)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c G.H.H. Tate. The marsupial genus Pseudocheirus and its subgenera. „American Museum Novitates”. 1287, s. 17, 1945. (ang.).
- ↑ a b J. Woinarski, A.A. Burbidge, Pseudochirulus cinereus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-10] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 13. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b M.A. Lawrence. Catalog of Recent mammal types in the American Museum of Natural History. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 217, s. 17–18, 1993. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Pseudochirulus cinereus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-08-04].
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 84. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Pseudochirulus cinereus (Tate, 1945). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e S. Jackson: Family Pseudocheiridae (Ring-tailed Possums and Greater Gliders). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 523–524. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ J.D. Murray, G.M. McKay, J.W. Winter & S. Ingleby. Cytogenetics of the Herbert River ringtail possum, Pseudocheirus herbertensis (Diprotodonta: Pseudocheiridae): evidence for two species. „Genome”. 32 (6), s. 1119–1123, 1989. DOI: 10.1139/g89-564. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 57. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).