World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017)
World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – piąta edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Była jednocześnie jedną z kwalifikacji do Pucharu Świata 2018.
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin |
1 grudnia 2016 - 25 czerwca 2017 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn |
12 (z 6 konfederacji) | ||
Stadiony |
7 (w 6 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Najwięcej punktów |
Ghislaine Landry (269) | ||
Najwięcej przyłożeń |
Michaela Blyde (40) | ||
Strona internetowa |
W sierpniu 2016 roku World Rugby ogłosiła, że sezon będzie się składać z sześciu turniejów – w Dubaju, Sydney, Kitakyūshū, Langford, Clermont-Ferrand i jeszcze jednej lokalizacji, która miała zostać podana w późniejszym terminie – rozegranych w okresie od grudnia 2016 do czerwca 2017 roku[1][2]. Jeszcze przed rozpoczęciem sezonu ujawniono, że do grona organizatorów zawodów dołączy Las Vegas[3][4]. Połowa z nich odbyła się łącznie z turniejami męskimi, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[2].
Sezon zdominowały reprezentantki Nowej Zelandii, które pomimo wprowadzenia wielu debiutantek przegrały zaledwie jedno spotkanie z trzydziestu sześciu, z Amerykankami w Australii. Turniej w Sydney wygrały wówczas Kanadyjki, które zajęły w klasyfikacji generalnej ostatecznie trzecią lokatę ze stratą dwóch punktów do Australijek, z którymi pięciokrotnie spotykały się w półfinałach. Pozostałe reprezentacje skupiły się w trzech grupach – cztery kolejne dzieliło między sobą zaledwie sześć punktów, dwie następne łatwo odskoczyły od strefy spadkowej, natomiast zakończoną niepowodzeniem walkę z Hiszpankami o utrzymanie w gronie elity stoczyły Brazylijki[5][6][7][8][9][10][11]. Najwięcej punktów w sezonie zdobyła Kanadyjka Ghislaine Landry, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Nowozelandka Michaela Blyde[12], ta druga otrzymała też Impact Player Series Award dla zawodniczki, która uzyskała największą w sezonie liczbę punktów za szarże w obronie, przełamania linii obronnej przeciwnika, ponadtrzymetrowe ataki z piłką w ręku oraz jej oddania "na kontakcie"[13]. Prócz tych dwóch zawodniczek do najlepszej siódemki sezonu wybrano także Brittany Benn, Ruby Tui, Sharni Williams, Alev Kelter i Portia Woodman, zaś najlepszą debiutantką uznano Raijieli Daveua[14]. Awans na Puchar Świata 2018 uzyskały Australia, Fidżi, Francja i Rosja[15].
Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich dwóch sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn[16][17]. Sponsorem tytularnym cyklu, tak jak w przypadku zawodów męskich, był HSBC[18].
Zawody były transmitowane w telewizji w ponad stu państwach i terytoriach (m.in. w Sky Sports, Fox Sports, NBC, SuperSport, OSN Sports czy CNN), na pozostałym obszarze globu dostępne były w postaci strumieniowej w Internecie[19][20]. Zarówno w zawodach żeńskich, jak i męskich została wprowadzona technologia Hawk-Eye, która wspomóc miała ona w podejmowaniu decyzji meczowych komisarzy odpowiedzialnych za karanie zawodników grających sprzecznie z fair play oraz personel medyczny monitorujący urazy głowy[21].
Kalendarz edytuj
Turniej | Kraj | Miasto | Stadion | Data |
---|---|---|---|---|
Dubai Women’s Sevens 2016 | Zjednoczone Emiraty Arabskie | Dubaj | The Sevens | 1–2 grudnia 2016 |
Australia Women’s Sevens 2017 | Australia | Sydney | Sydney Football Stadium / Kippax Oval | 3–4 lutego 2017 |
USA Women’s Sevens 2017 | Stany Zjednoczone | Las Vegas | Sam Boyd Stadium | 3–4 marca 2017 |
Japan Women’s Sevens 2017 | Japonia | Kitakyūshū | Honjō Athletic Stadium | 22–23 kwietnia 2017 |
Canada Women’s Sevens 2017 | Kanada | Langford | Westhills Stadium | 27–28 maja 2017 |
France Women’s Sevens 2017 | Francja | Clermont-Ferrand | Stade Gabriel-Montpied | 24–25 czerwca 2017 |
System rozgrywek edytuj
Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziewiątka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA), kolejne dwa miejsca zarezerwowano dla najlepszego zespołu – spośród tych, które nie były stałymi uczestnikami cyklu – światowego turnieju kwalifikacyjnego do IO 2016 oraz samego turnieju olimpijskiego. Wywalczyły je odpowiednio zawodniczki z Irlandii i Brazylii[22][23][24][25].
core teams | Zaproszone zespoły | |
---|---|---|
WSS 2015/2016 | eliminacje | |
Anglia | Irlandia | DUB: Południowa Afryka[26] |
Australia | Brazylia | AUS: Papua-Nowa Gwinea[27] |
Fidżi | USA: Argentyna[28] | |
Francja | JPN: Japonia[29] | |
Hiszpania | CAN: Holandia[30] | |
Kanada | FRA: Japonia[31] | |
Nowa Zelandia | ||
Rosja | ||
Stany Zjednoczone |
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[32][33]:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[32].
Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[32]:
Miejsce | Punktacja |
---|---|
1 | 20 |
2 | 18 |
3 | 16 |
4 | 14 |
5 | 12 |
6 | 10 |
7 | 8 |
8 | 6 |
9 | 4 |
10 | 3 |
11 | 2 |
12 | 1 |
W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[32]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- drużyny są klasyfikowane ex aequo.
Zawody stanowiły także jedną z kwalifikacji na Puchar Świata 2018. Status core teams w tymże sezonie WSS posiadało jedenaście reprezentacji, z których cztery miały już zapewniony awans do turnieju finałowego (półfinalistki poprzedniej edycji). Cztery kolejne miejsca były przeznaczone dla najwyżej sklasyfikowanych w punktacji generalnej sezonu zespołów spośród pozostałych siedmiu[34][35].
Turnieje edytuj
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasyfikacja generalna[36] edytuj
Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DUB | AUS | USA | JPN | CAN | FRA | Ogółem | ||
1 | Nowa Zelandia | 20 | 16 | 20 | 20 | 20 | 20 | 116 |
2 | Australia | 18 | 14 | 18 | 16 | 16 | 18 | 100 |
3 | Kanada | 10 | 20 | 16 | 18 | 18 | 16 | 98 |
4 | Fidżi | 12 | 12 | 12 | 14 | 4 | 12 | 66 |
5 | Rosja | 16 | 8 | 10 | 12 | 12 | 8 | 66 |
6 | Stany Zjednoczone | 2 | 18 | 14 | 8 | 10 | 10 | 62 |
7 | Francja | 8 | 10 | 8 | 6 | 14 | 14 | 60 |
8 | Anglia | 14 | 3 | 3 | 10 | 6 | 1 | 37 |
9 | Irlandia | 4 | 6 | 6 | 4 | 8 | 6 | 34 |
10 | Hiszpania | 3 | 2 | 4 | 3 | 3 | 4 | 19 |
11 | Brazylia | 1 | 4 | 2 | 2 | 2 | 2 | 13 |
12 | Południowa Afryka | 6 | – | – | – | – | – | 6 |
13 | Japonia | – | – | – | 1 | – | 3 | 4 |
14 | Papua-Nowa Gwinea | – | 1 | – | – | – | – | 1 |
15 | Holandia | – | – | – | – | 1 | – | 1 |
16 | Argentyna | – | – | 1 | – | – | – | 1 |
Przypisy edytuj
- ↑ Venues announced for HSBC World Rugby Women's Sevens Series 2016-17. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-08)]. (ang.).
- ↑ a b About the Women's Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
- ↑ Las Vegas to host Women's Sevens Series round in 2017. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-29)]. (ang.).
- ↑ About the Women's Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-06)]. (ang.).
- ↑ WSWS: End of season review. scrumqueens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)]. (ang.).
- ↑ New Zealand claim top prize in Dubai. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. (ang.).
- ↑ Canada lift trophy on day of shocks in Sydney. worldrugby.org. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-04)]. (ang.).
- ↑ New Zealand take gold in USA Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2017-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-06)]. (ang.).
- ↑ New Zealand leave it late to claim gold in Japan. worldrugby.org. [dostęp 2017-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-23)]. (ang.).
- ↑ Black Ferns Sevens win HSBC Canada Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2017-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-29)]. (ang.).
- ↑ New Zealand lift women's series trophy in Clermont. worldrugby.org. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
- ↑ 16/17 Sevens Top Players. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
- ↑ DHL Performance Tracker - Women's Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
- ↑ Michaela Blyde is top scorer in tournament. nzherald.co.nz. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-11)]. (ang.).
- ↑ Four more teams set for San Francisco. rwcsevens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-28)]. (ang.).
- ↑ Exciting blend of experience and new talent on sevens refereeing squads. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)]. (ang.).
- ↑ Series match officials. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-02)]. (ang.).
- ↑ HSBC partners with World Rugby for record-breaking sevens properties. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)]. (ang.).
- ↑ HSBC Sevens Series to broadcast to over 100 countries this season. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
- ↑ Where to watch HSBC Women's Sevens Series?. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-06)]. (ang.).
- ↑ Captains gather ahead of sevens series opener in Dubai. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-30)]. (ang.).
- ↑ Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)]. (ang.).
- ↑ Spain women claim final place at Rio 2016. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-28)]. (ang.).
- ↑ Australia win historic first Olympic sevens gold medal. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)]. (ang.).
- ↑ Series Qualifying. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
- ↑ Women's Dubai match schedule announced. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ang.).
- ↑ Sydney set for top matches as schedule announced. worldrugby.org. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-20)]. (ang.).
- ↑ Argentina confirm place in Las Vegas. worldrugby.org. [dostęp 2017-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. (ang.).
- ↑ Schedule confirmed for Kitakyushu Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2017-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-15)]. (ang.).
- ↑ Schedule set for penultimate round of women's series. worldrugby.org. [dostęp 2017-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-03)]. (ang.).
- ↑ Schedule announced for last round of women’s sevens series. worldrugby.org. [dostęp 2017-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-07)]. (ang.).
- ↑ a b c d Women's Sevens Series tournament rules. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-01)]. (ang.).
- ↑ Men's and women's sevens winners to strike gold. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-04)]. (ang.).
- ↑ Logo and website launched for RWC Sevens 2018 in San Francisco. rwcsevens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-13)]. (ang.).
- ↑ Rugby World Cup Sevens 2018 qualification process. rwcsevens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-15)]. (ang.).
- ↑ World Series Standings. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona (ang.)