Wszebora (sosna)

pomnik przyrody koło Mińska Mazowieckiego

Wszebora – okaz sosny zwyczajnej rosnący w Nadleśnictwie Mińsk, nazywany najstarszą sosną w Polsce. Pomnik przyrody.

Wszebora
pomnik przyrody ustanowiony 1972 / 31 lipca 2009
Ilustracja
Widok od strony drogi łączącej Mińsk Mazowiecki i Gliniak
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Leśnictwo Stankowizna

Nazwa systematyczna

Pinus sylvestris

Obwód

412 cm

Położenie na mapie gminy wiejskiej Mińsk Mazowiecki
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mińsk Mazowiecki, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wszebora”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wszebora”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wszebora”
Położenie na mapie powiatu mińskiego
Mapa konturowa powiatu mińskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wszebora”
Ziemia52°09′56,6400″N 21°33′19,4249″E/52,165733 21,555396
okazała sosna wśród innych drzew
Widok ze ścieżki przyrodniczej
tablica opisująca historię nadania imienia sośnie
Tablica informacyjna

Opis edytuj

Okaz o nisko rozgałęziającym się pniu, co jest interpretowane jako świadectwo rośnięcia poza zwartym drzewostanem, czyli bez silnej konkurencji o światło wymuszającej silny wzrost pnia gonnego[1]. Najwyższy pień w pierwszych dekadach XXI w. miał 22 m wysokości[1][2][3][4]. Niższy pień ma 17 m[3]. Obwód pnia według różnych źródeł wynosi 375–412 cm[1][2][4], a pierśnica 131 cm[2]. W wyniku usuwania gałęzi uszkodzonych przez wiatr i okiść korona jest rozrzedzona[2].

Położenie edytuj

Drzewo rośnie w obrębie wsi Gliniak w pobliżu granicy z Mińskiem Mazowieckim. Jest to teren Leśnictwa Stankowizna w Nadleśnictwie Mińsk, oddział 144a. Rośnie w lesie na skarpie nad Srebrną[2]. Do sosny od parkingu leśnego prowadzi dwustumetrowa ścieżka przyrodniczo-leśna „Najstarsza sosna w Polsce” wytyczona przez nadleśnictwo w 2012 roku[4].

Obecność w kulturze edytuj

Z drzewem związana jest lokalna legenda o zakochanych. W 1972 r. zostało uznane za pomnik przyrody[1], co zostało potwierdzone rozporządzeniem wojewody mazowieckiego w 2009 roku[a][3]. W 2016 roku w wyniku konkursu wśród uczniów mińskich szkół wybrano imię dla drzewa: Wszebora[1]. W okolicach organizowane są walentynkowe biegi[1].

Okaz jest określany jako najstarsza sosna zwyczajna w Polsce. Jej wiek w pierwszym ćwierćwieczu XXI w. szacowano na ok. 370 lat[1][4]. Tymczasem wiek najstarszych sosen zwyczajnych tworzących tzw. reliktową populację w Pienińskim Parku Narodowym w podobnym czasie szacowany był na 575 lat[5].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody GDOŚ jako datę uznania za pomnik przyrody podaje 31 lipca 2009

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Zuzanna Grabska, Mińsk Mazowiecki. Wszebora – najstarsza sosna w Polsce [online], Otwarty Przewodnik Krajoznawczy, 21 lutego 2022 [dostęp 2023-03-21].
  2. a b c d e Pomnik przyrody PL.ZIPOP.1393.PP.1412112.1107 [online], Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [dostęp 2023-03-21].
  3. a b c Rozporządzenie nr 25 Wojewody Mazowieckiego z dnia 31 lipca 2009 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody położonych na terenie powiatu mińskiego [pdf] [dostęp 2023-03-21].
  4. a b c d Jacek Wąsowski, Obiekty edukacyjne [online], Nadleśnictwo Mińsk, 13 lutego 2014 [dostęp 2023-03-21].
  5. Jan Bodziarczyk, Sosna zwyczajna Pinus sylvestris L. w Pienińskim Parku Narodowym – warunki występowania i jej znaczenie w zbiorowiskach roślinnych, [w:] Jan Bodziarczyk (red.), XVII. Pieniny – Przyroda i Człowiek. Monografie [pdf], Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, 2021, s. 11–34, DOI10.15576/978-83-66602-26-7, ISBN 978-83-66602-26-7 [dostęp 2023-03-21].