Wybory parlamentarne w Hiszpanii w 2008 roku
Wybory parlamentarne w Hiszpanii w 2008 roku odbyły się 9 marca. Zwyciężyła w nich rządząca Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza przed opozycyjną Partią Ludową.
Okres przedwyborczy edytuj
Według ostatnich przedwyborczych sondaży większą szansę zwycięstwa miała dotychczas rządząca PSOE (40,2%) przed opozycyjną Partią Ludową (38,7%). W przeliczeniu na mandaty w Kongresie Deputowanych oznacza to 158–163 miejsca dla socjalistów oraz 153–157 dla konserwatystów[1].
Kampania wyborcza dobiegła końca 7 marca wieczorem, gdy liderzy dwóch głównych ugrupowań, José Luis Rodríguez Zapatero i Mariano Rajoy zdecydowali się na jej przerwanie w związku z zamachem na Isaiasa Carrasco[1].
Przebieg wyborów edytuj
Do godziny 14.00 frekwencja wyniosła 37,19%[2]. Liczba uprawnionych do głosowania wynosiła 35,1 mln osób[3]. Sondaże exit polls wskazywały na przewagę rządzącej PSOE[4].
Wyniki edytuj
Kongres Deputowanych edytuj
| Partia | Głosy | Procent | Zmiana | Mandaty | Zmiana | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza | 11 064 524 | 43,64 |  1,1
|
169 | 5
| |
| Partia Ludowa | 10 169 173 | 40,11 | 2,4
|
154 | 6
| |
| Zjednoczona Lewica | 963 040 | 3,80 |  1,2
|
2 | 3
| |
| Konwergencja i Jedność | 774 317 | 3,05 | 0,2
|
10 | – | |
| Republikańska Lewica Katalonii | 296 473 | 1,17 | 1,3
|
3 | 5
| |
| Nacjonalistyczna Partia Basków | 303 246 | 1,2 | 0,4
|
6 | 1
| |
| Galicyjski Blok Nacjonalistyczny | 209 042 | 0,82 | – | 2 | – | |
| Koalicja Kanaryjska | 164 255 | 0,65 | 0,3
|
2 | 1
| |
| Jedność, Postęp i Demokracja | 303 535 | 1,20 | – | 1 | 1
| |
| Rada Aragońska | 37 995 | 0,15 | 0,2
|
0 | 1
| |
| Solidarność Basków | 50 121 | 0,2 | 0,1
|
0 | 1
| |
| Nawarra Tak | 62 073 | 0,25 | – | 1 | – | |
| Razem | 100% | – | 350 | – | ||
| Frekwencja | 75,32% | |||||
| Źródło: Hiszpańskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – wyniki wyborów | ||||||
Senat edytuj
| Partia | Mandaty | Zmiana | |
|---|---|---|---|
| Partia Ludowa | 101 | 1
| |
| Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza | 89 | 8
| |
| Porozumienie Katalonii na Rzecz Rozwoju | 12 | – | |
| Nacjonalistyczna Partia Basków | 2 | 4
| |
| Konwergencja i Jedność | 4 | – | |
| Koalicja Kanaryjska | 0 | 3
| |
| Senatorowie wybrani przez zgromadzenia regionalne | 56 | 5
| |
| Razem | 265 | 5
| |
| Frekwencja | 75,32% | ||
| Źródło: Hiszpańskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – wyniki wyborów | |||
Wyniki w okręgach wyborczych edytuj
Źródło: Angielska wersja tej strony.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Hiszpańskie wybory w cieniu zamachu – artykuł w „Rzeczpospolitej”.
- ↑ Wybory w Hiszpanii: Do 14:00 frekwencja wyniosła ponad 37 procent – artykuł w „Rzeczpospolitej”.
- ↑ Starcie gigantów w Hiszpanii – artykuł w „Rzeczpospolitej”.
- ↑ Hiszpania: według sondaży wygrali socjaliści – artykuł w portalu TVN24.pl.