Wydmy Ostromeckie
Wydmy Ostromeckie (315.357) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej[1].
| |
| Prowincja | |
|---|---|
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Mikroregion(y) |
Wydmy Ostromeckie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Położenie edytuj
Mikroregion zajmuje teren wyższych teras Kotliny Toruńskiej, położony na wschód od bydgoskiego zakola Wisły. W północno-zachodniej części mikroregionu zlokalizowane jest Ostromecko, w którym znajduje się zespół pałacowo-parkowy z XVIII–XIX w.
Charakterystyka edytuj
Mikroregion obejmuje trzy terasy pradoliny Wisły (II, III, IV), pokryte piaskami. Dominuje krajobraz eoliczny z wydmami parabolicznymi w centralnej i zachodniej części mikroregionu. Pagórki eoliczne osiągają 15–17 m wysokości względnej. Mikroregion jest zalesiony borami sosnowymi na siedliskach boru świeżego oraz boru suchego (10% powierzchni, występują na północ od Stanisławki). W północnej części mikroregionu, w strefie przylegającej do wysoczyzny morenowej występują siedliska boru mieszanego i ubogich grądów, a w części zachodniej (nieopodal rezerwatu Mała Kępa Ostromecka) siedliska olsu torfowego[1].
Ochrona przyrody edytuj
Północny fragment mikroregionu wchodzi w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego, a fragment południowy w skład Obszaru Chronionego Krajobrazu Strefy Krawędziowej Kotliny Toruńskiej[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Banaszak Józef (red.): Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy, Wydawnictwo Tannan, Bydgoszcz 1996.
- ↑ Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice, [w:] Banaszak Józef (red.): Przyroda Bydgoszczy, Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8.
Bibliografia edytuj
- Banaszak Józef (red.): Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy, Wydawnictwo Tannan, Bydgoszcz 1996.