Wydrowice

wieś w województwie opolskim

Wydrowice (niem. Weiderwitz, 1936-1945 Weidendorf)[4][5]wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Niemodlin[6].

Wydrowice
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

opolski

Gmina

Niemodlin

Liczba ludności (2012)

246[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

49-100[3]

Tablice rejestracyjne

OPO

SIMC

0500240

Położenie na mapie gminy Niemodlin
Mapa konturowa gminy Niemodlin, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Wydrowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wydrowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydrowice”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wydrowice”
Ziemia50°37′20″N 17°38′20″E/50,622222 17,638889[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Wieś położona na południe od Niemodlina. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 405 relacji Niemodlin - Korfantów - Prudnik, Wydrowice leżą na Nizinie Śląskiej, w centrum województwa opolskiego, nad Ścinawą Niemodlińską (prawy dopływ Nysy Kłodzkiej).

Historia edytuj

Wieś wzmiankowana w dokumentach po raz pierwszy około 1300 roku jako Vidrowitz. W 1689 roku została kupiona przez pana na Niemodlinie Zygfryda Erdmanna von Zierotin za kwotę 3.800 talarów i włączona do dóbr niemodlińskich.

Od roku 1715 Wydrowice wraz z pobliskimi Sadami należały do dóbr tułowickich, które po odłączeniu od dóbr niemodlińskich stały się samodzielnym państwem stanowym Herrschaft Tillowitz. Dobra szlacheckie w Wydrowicach tworzyły dominium z folwarkiem gospodarujące na 363 ha ziemi ornej oraz na 497 ha łąk i pastwisk, w którym hodowano ponad 500 owiec. W skład dominium wchodził ponadto młyn na Ścinawie, który został w 1826 roku zamieniony na hutę „Wilhelminy” (Wilhelminenhütte) w której wytapiano żelazo z miejscowych złóż rudy darniowej, oraz bażanciarnia (Fasanengarten), usytuowana w lesie w pobliżu Ścinawy, wokół której wytyczona była malownicza ścieżka spacerowa.

Gmina wiejska liczyła 29 domów, 218 mieszkańców oraz 15 gospodarstw chłopskich i zagrodniczych, zajmujących łącznie 600 ha ziemi. W wiosce znajdowała się gospoda, funkcjonowali tam również krawiec i szewc. Katolicy uczęszczali do kościoła w Prądach, a ich dzieci uczyły się w szkole katolickiej w Sadach. Protestanci, których w miejscowości było około 100 należeli do parafii ewangelickiej w Niemodlinie, tam też do szkoły uczęszczały ich dzieci.

Administracyjnie Wydrowice w latach od 1742 do 1816 należały do powiatu opolskiego, natomiast od roku 1817 wieś weszła w skład powiatu niemodlińskiego.

W okresie międzywojennym miejscowość zamieszkiwało 230 osób w 55 gospodarstwach domowych. 134 z nich utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 59 utrzymywało się z przemysłu i rzemiosła a tylko 2 z handlu. W 1930 roku przy pomocy kolonistów z Westfalii zostały zasiedlone tutejsze dobra szlacheckie należące wcześniej do Frankenbergów. We wcześniejszych zabudowaniach dworskich oraz na terenie starej owczarni powstało łącznie 10 nowych gospodarstw chłopskich. Wzdłuż szosy prowadzącej z Niemodlina powstało osiedle składające się z 10 nowych domów.

Nazwa miejscowości Wydrowice jest jej historyczną nazwą, została ona tylko w późniejszym okresie zmieniona na Weiderwitz, a w czasach hitlerowskich na Weidendorf O/S. Po II wojnie światowej miejscowość nazwano Wierzbka lecz później powróciła do pierwotnej nazwy Wydrowice.

Obecnie miejscowość liczy 246 mieszkańców[2].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 152356
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1557 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. https://www.meyersgaz.org/place/21093072
  5. https://treemagic.org/rademacher/www.verwaltungsgeschichte.de/falkenberg.html
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Bibliografia edytuj

  • Elżbieta Woźniak, Mariusz Woźniak: Od Tillowitz do Tułowic: UG Tułowice, 2007
  • Paszkowska Aleksandra: Zamek w Niemodlinie dzieje i architektura: Niemodlińskie Towarzystwo Regionalne, 2007
  • Puls Niemodlina nr 35-36 (6-7) 2007