Wysokie (powiat zamojski)

wieś w województwie lubelskim, powiecie zamojskim

Wysokiewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zamość[5][6]. Przez miejscowość płynie rzeka Łabuńka.

Wysokie
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Zamość

Liczba ludności (2021)

681[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-400[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0906812[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Zamość
Mapa konturowa gminy wiejskiej Zamość, u góry znajduje się punkt z opisem „Wysokie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wysokie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wysokie”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wysokie”
Ziemia50°45′36″N 23°12′39″E/50,760000 23,210833[1]

Do 1954 roku oraz w latach 19731976 miejscowość była siedzibą gminy Wysokie.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Zamość[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 726 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Sitańcu[9].

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Wysokie[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0906829 Borek część wsi
0906835 Stara Wieś część wsi
0906841 Wólka część wsi

Historia edytuj

W 1564 roku wieś należała do włości szczebrzeskiej rodu Górków herbu Łodzia, w 1593 włączonej do dóbr ordynackich Zamoyskich. W 1578 Wysokie posiadało 5,5 łana (92, 4 ha) gruntów uprawnych. Wedle następnego rejestru poborowego z 1589 r. istniały tu młyn i staw[10].

Spis z 1827 roku wykazał 33 domy i 185 mieszkańców, zaś w 1880 r. było tu 4 domy dworskie, 41 chłopskich oraz 399 mieszkańców, w tym 272 katolików i 47 Żydów. W II połowie XIX w. istniał tu młyn wodny o 4 kamieniach, a także niewielki staw na Łabuńce[11].

W r. 1921 było już 90 domów oraz 639 mieszkańców, w tym 67 Żydów i 33 Ukraińców. W okresie międzywojennym Wysokie pełniły rolę siedziby gminy o obszarze 8006 ha i o ludności 6183 osoby[12].

W grudniu 1942 r. wieś została wysiedlona przez hitlerowców.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 153655
  2. Wieś Wysokie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-24].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1561 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29]. 
  7. Jednostki pomocnicze gminy Zamość. Urząd Gminy Zamość. [dostęp 2016-04-15].
  8. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-08-16].
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
  11. Wysokie 1(4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 131.
  12. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-08-16].