Wyspa Jamesa Rossa
Wyspa Jamesa Rossa – duża wyspa w pobliżu północno-wschodniego krańca Półwyspu Antarktycznego (Trinity Peninsula), od którego oddziela ją Kanał Księcia Gustawa.
 Zdjęcie lotnicze wyspy | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Powierzchnia |
2598 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 64°10′S 57°45′W/-64,166667 -57,750000
| |
Została nazwana na cześć polarnika Jamesa Rossa, który w 1842 roku odkrył wyspę i sporządził mapę jej wschodniego wybrzeża. Nie należy mylić jej z Wyspą Rossa na Morzu Rossa[1].
Wyspę Jamesa Rossa tworzy rozległy wulkan tarczowy, aktywny głównie w miocenie i pliocenie. Najwyższy szczyt, Mount Haddington, wznosi się na 1630 m n.p.m.; pokrywają go lodowce. Niektóre stożki piroklastyczne w pobliżu szczytu mogą mieć zaledwie kilka tysięcy lat[2].
Znajduje się na niej czeska letnia stacja polarna Mendel. Na wyspie w 1986 roku znaleziono szczątki pierwszego dinozaura odkrytego w Antarktyce, roślinożernej antarktopelty.
Przypisy edytuj
- ↑ USGS Geographic Names Information System - James Ross Island
- ↑ James Ross Island. Global Volcanism Program. [dostęp 2014-10-23]. (ang.).