Wyszesława halicka

Wyszesława (ur. zap. między 1167 a 1170[1], zm. po 3 grudnia 1194[2]) – księżniczka halicka, córka księcia Jarosława Ośmiomysła i księżniczki kijowskiej Olgi[3] lub jego syna Włodzimierza i księżniczki czernihowskiej Bolesławy[4].

Wyszesława
ilustracja herbu
księżniczka halicka, księżna poznańska
Jako żona

Odona

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data urodzenia

zap. między 1167 a 1170

Data śmierci

po 3 grudnia 1194

Ojciec

Jarosław Ośmiomysł lub Włodzimierz Jarosławowic

Matka

Olga Juriewna lub Bolesława Światosławówna

Mąż

Odon Mieszkowic

Dzieci

Władysław Odonic
Ryksa Odonówna

Życie prywatne edytuj

Małżeństwo i potomstwo edytuj

Około 1184 Wyszesława została żoną książę poznańskiego Odona, syna księcia wielkopolskiego Mieszka Starego i Elżbiety węgierskiej[5]. Z małżeństwa pochodziło najprawdopodobniej dwoje dzieci:

  • Władysław Odonic (ur. ok. 1190, zm. 5 VI 1239) – książę wielkopolski,
  • Ryksa (ur. ok. 1190, zm. 18 XI po 1238) – księżniczka wielkopolska[6].

W literaturze przedmiotu czasem ukazuje się informacja, że dziećmi Wyszesławy byli również:

Mąż Wyszesławy zmarł 20 kwietnia 1194. Po śmierci męża, otrzymała ona jako uposażenie gród Przemęt wraz z okolicą[9]. Jest to ostatnia wzmianka źródłowa na temat księżnej poznańskiej.

Genealogia edytuj

  Jarosław Ośmiomysł
ur. 1130, zm. 1187
lub Włodzimierz
ur. ?, zm. ?
Olga
ur. ?, zm. ?
lub Bolesława
ur. ?, zm. ?
     
   
Odon Mieszkowic
ur. w okr. 1141–1149
zm. 20 IV 1194
OO   po 1184
Wyszesława halicka
(ur. zap. w okr. 1167–1170
zm. po 3 XII 1194)
                   
                   
               
Władysław Odonic
 ur. ok. 1190
 zm. 5 VI 1239
 
Ryksa
 ur. ok. 1190
 zm. 18 XI po 1238
 

Przypisy edytuj

  1. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005, s. 341, uznał, że Wyszesława urodziła się po 1150. Dokładniejszą datę ustalił S. Łaguna, Rodowód Piastów, Lwów 1897, s. 763.
  2. Wyszesława występuje jako wdowa w zapisce z dnia 3 grudnia nieznanego roku, zob. S. Łaguna, Rodowód Piastów, Lwów 1897, ss. 763–764.
  3. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005, s. 341.
  4. S. Łaguna, Rodowód Piastów, Lwów 1897, ss. 762–763.
  5. S. Łaguna, Rodowód Piastów, Lwów 1897, s. 763.
  6. Za: M. Spórna, P. Wierzbicki, Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego, Kraków 2003, s. 363-364.
  7. W dawniejszej literaturze przedmiotu pochodzenie Eufrozyny było nieznane. Uważano, że pochodziła z dynastii Piastów lub Raciborowiców sławieńskich. Za: K. Jasiński, Jeszcze o Zwinisławie żonie Mszczuja I, Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu, 16 (1950), s. 85, przyp. 8 oraz G. Labuda, Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny zachodniej, T. III, Poznań 1975, s. 314-316. N. Mika postawił tezę, iż Eufrozyna pochodziła z bocznej linii czeskich Przemyślidów, jako córka księcia morawskiego Świętopełka. N. Mika, Imię Przemysł w wielkopolskiej linii Piastów. Niektóre aspekty stosunku książąt wielkopolskich z Czechami do połowy XIII wieku [w]: J. Krzyżaniakowa (pod red.), Przemysł II. Odnowienie Królestwa Polskiego, Poznań 1997, s. 247-255.
  8. Oswald Balzer uważał, że był synem Odona Mieszkowica. O. Balzer, Genealogia Piastów, s. 223–225. Kazimierz Jasiński, przywołując ustalenia Stanisława Zakrzewskiego (za: S. Zakrzewski, Piast czy Przemyślida, Kwartalnik Historyczny 1906, r. 20, s. 451–482.), potwierdził przynależność Ottona do Dypoldowiców, bocznej linii czeskich Przemyślidów. Zob. K. Jasiński, Uzupełnienia do genealogii Piastów, s. 210.
  9. S. Łaguna, Rodowód Piastów, Lwów 1897, ss. 763–764.

Bibliografia edytuj