Względna przyczyna odwoławcza

Względna przyczyna odwoławcza definiowana jest w literaturze prawniczej jako uchybienie, które wywołuje następstwa procesowe tylko wtedy, gdy było ono treścią zarzutu strony w środku odwoławczym.

Kodeks postępowania karnego z 1997 roku w art. 438 wylicza następujące względne przyczyny odwoławcze:

• obrazę przepisów prawa materialnego,
• obrazę przepisów postępowania, jeżeli mogła mieć wpływ na treść orzeczenia,
• błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia,
• rażącą niewspółmierność kary lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego lub innego środka.

Dodatkowo względnymi przyczynami odwoławczymi są:

• ujawnienie nowych faktów i dowodów w okresie między wydaniem orzeczenia a jego uprawomocnieniem,
• zaniedbanie dokumentacji procesu.

Zobacz też

• bezwzględna przyczyna odwoławcza

Bibliografia

• Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, wyd. 9, Warszawa 2008, s. 538-539.