Wikipedia

Yŏndam Yu’il

Yŏndam Yu'il (ur. 1720, zm. 1799) – koreański mistrz sŏn i doktryny (kyo).

Yŏndam Yu'il
Data i miejsce urodzenia

1720
Hwasun

Data śmierci

1799

Nauczyciel

Hoam Chejŏng

Następca

Paengnyŏn Toyŏn i inni

Zakon

sŏn i hwaŏm

Życiorys edytuj

Pochodził z Hwasun. Został uczniem i spadkobiercą Hoama Chejŏnga.

W wieku 30 lat był już samodzielnym nauczycielem i rozpoczął wykłady w klasztorze Porim. Przez dalsze 30 lat nauczał zarówno sŏnu jak i doktryny w wielu klasztorach w całej Korei.

Zmarł w 1799 roku[1].

Prace literackie i charakterystyka nauk edytuj

Napisał dziesięć książek w dwudziestu jeden tomach.

  • Hwaŏmyumanggi (5 tomów)
  • Wongaksagi (Prywatne zapiski o Sutrze doskonałego oświecenia) (2 tomy)
  • Hyeŏndamsagi (Prywatne zapiski o głębokich naukach) (2 tomy)
  • Sajipsugi (Nota o Czterech Zbiorach)
  • Kŭmganghamok (Oczyma krewetki o Diamentowej sutrze)
  • Kisinsajok (Stopa węża na Traktacie o przebudzeniu wiary)
  • Chegyŏnghoeyo (Istota różnych sutr)
  • Yŏmsongch'akbyŏng (Poważny problem w Oświeconych wersach sŏnu) (2 tomy)
  • Tosŏjŏryosŏgyo (Istotna interpretacja podsumowania do Pochodzenia różnych nauk chanu)
  • Yŏndamjip (Zbiór Yŏndama) (4 tomy)

Większość jego tekstów zajmowała się interpretacją takich buddyjskich pism jak Cztery zbiory, Cztery nauki, Wielka nauka, które stanowiły część edukacyjnego procesu mnichów i są nim do tej pory. Do dziś tezy Yŏndama (na równi z tezami Uich'ŏma Inaka są uważane w świątyniach z buddyjskimi seminariami za najlepsze.

Yŏndam musiał także bronić buddyzmu w obliczu niemal całkowitej jego likwidacji przez konfucjańskie państwo. Jego teoria "pojednania z buddyzmem" była pod dużym wpływem sŏnu (przeciwnie do teorii Inaka, który zrównywał buddyzm z konfucjanizmem, a w praktykach konfucjańskich widział sŏn)[2]. Podkreślał więc tożsamość ludzi i Buddy. Według niego każdy człowiek skrywa w sobie cząstkę prawdy a istotą sŏnu jest studiowanie jak złożyć w całość pokawałkowany umysł. Zwracał uwagę na to, że aby przezwyciężyć poszatkowany i niejasny umysł trzeba przywrócić pierwotny umysł, który jest szczery i prawdziwy. Nie był to pogląd oryginalny, ale w tym czasie, gdy ideologia konfucjańska odmawiała prawa istnienia buddyzmowi, podkreślanie szczególności buddyzmu, było próbą wykazania nadrzędności buddyzmu nad konfucjanizmem[3].

Linia przekazu Dharmy edytuj

Pierwsza liczba to kolejność pokoleń od Mahakaśjapy. (1)

Druga liczba, to pokolenie od 1 Patriarchy Chin – Bodhidharmy (28/1)

Trzecia liczba, to pokolenia mistrzów koreańskich.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Str. 195, 196
  2. ↑ Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Str. 200-202
  3. ↑ Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Str. 202

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yŏndam_Yu’il&oldid=71929783”