Ząbrowo (powiat kołobrzeski)

wieś w województwie zachodniopomorskim, powiecie kołobrzeskim

Ząbrowowieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno.

Ząbrowo
wieś
Ilustracja
Droga wojewódzka nr 162 w kierunku Kołobrzegu
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kołobrzeski

Gmina

Gościno

Liczba ludności (2014)

226

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-120[2]

Tablice rejestracyjne

ZKL

SIMC

0306408

Położenie na mapie gminy Gościno
Mapa konturowa gminy Gościno, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ząbrowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ząbrowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ząbrowo”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Ząbrowo”
Ziemia54°05′14″N 15°37′44″E/54,087222 15,628889[1]

Według danych z 30.06.2014 wieś miała 226 stałych mieszkańców[3].

Wieś tworzy sołectwo Ząbrowo, obejmujące tylko Ząbrowo. Rada sołecka, która wspomaga sołtysa może się składać od 3 do 6 członków, a ich liczbę ustala zebranie wiejskie[4].

Historia edytuj

Wieś powstała w średniowieczu na terenie Księstwa pomorskiego na osi wschód–zachód. Droga przez wieś została później przedłużona na wschód do rzeki Parsęty, na której był prom, a od 1913 roku most. Pierwsza udokumentowana wzmianka o wsi pochodzi z 1276 roku. Wówczas biskup kamieński Hermann von Gleichen potwierdził swoje posiadłości kapitule katedralnej w Kołobrzegu. Wieś zwana wówczas Zymbrowe została przypisana do beneficjum kanonika. Wieś przeszła później w posiadanie miasta Kołobrzeg i do XIX wieku pozostał jedną z wsi miejskich. Wieś zaznaczono na mapie Księstwa Pomorskiego z 1618 roku pod nazwą Sammerow.

W czasie wojny siedmioletniej (1756-1763), podczas oblężenia Kołobrzegu, wieś została zdewastowana, gdy oddział rosyjski wyburzył zabudowania, aby wykorzystać drewno na opał. Po zakończeniu wojny wieś została odbudowana. W 1853 r. na zachód od wsi ukończono nową drogę z Kołobrzegu i od tego czasu rozwój wsi przebiegał po jej obu stronach. W 1895 roku wieś otrzymała połączenie z linią kolejową z Kołobrzegu.

W 1945 roku wieś zajęły oddziały Armii Czerwonej, ludność wysiedlono do Niemiec, a na jej miejsce przybyli przesiedleńcy z terenów II Rzeczypospolitej, które zostały przyłączone do ZSRR.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 160243
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1616 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Liczba stałych mieszkańców Gminy Gościnoi. Urząd Gminy Gościno, 2014-06-12. [dostęp 2015-12-12].
  4. Uchwała Nr IX/80/03 Rady Gminy Gościno z dnia 18 września 2003 r. ws. nadania statutów sołectwom w gminie Gościno (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2003 r. Nr 96, poz. 1660).