Zachowanie komfortowe
Zachowanie komfortowe (ang.: personal albo social grooming) – określa w etologii aktywności zwierzęcia, które służą bezpośrednio higienie ciała. Do takich aktywności zalicza się czyszczenie i drapanie się, lizanie się, otrząsanie się, ocieranie się o drzewa, obgryzanie się, kąpiele słoneczne, w wodzie, w piasku, tarzanie się w błocie (autogrooming).
Do zachowania komfortowego zalicza się także higienę socjalną, czyli wzajemne czyszczenie futer, sierści czy upierzenia (allogrooming). Te aktywności służą utrzymaniu wspólnoty u wielu gatunków zwierząt, które żyją w grupach, m.in. u koniowatych[1] czy u małp[2]. Tym samym są ważnym elementem zachowania socjalnego zwierząt.
Niekiedy w publikacjach etologicznych jako zachowanie komfortowe określane są również aktywności jak ziewanie, przeciąganie się i podobne zachowania, wyrażające dobre samopoczucie zwierząt[3].
-
Zachowanie komfortowe chwastówki zwyczajnej -
Czyszczenie futra przez lizanie u kota (autogrooming) -
-_preening_Ic-_Kolkata.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Jaworski Z. (2006): Zachowania komfortowe koników polskich utrzymywanych w systemie hodowli rezerwatowej. Cz. I. Pielęgnacja skóry i owłosienia, w: Przegląd Hodowlany, nr 12, s. 16-18.
- ↑ de Waal, F. (1989): Peacemaking among primates. Cambridge, MA: Harvard University Press.
- ↑ Chmurzyński, J. A. (2000): Dobro i zło w kategoriach wartości biologicznych. nencki.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-03-01)]., w: Wiercińska, A.: Peculiarity of Man. Vol. 5, Tradycyjne i współczesne systemy wartości, s.265, dokument pdf (pol.), [dostęp 2008-02-08].