Zadnia Zimna Ławka

przełęcz w Tatrach

Zadnia Zimna Ławka (słow. Malé Studené sedlo[1], Malé Studenovodské sedlo[2]) – przełęcz znajdująca się w Zimnowodzkiej Grani (w masywie Rywocin) w słowackiej części Tatr Wysokich. Siodło oddziela położoną na północnym zachodzie Skrajną Rywocińską Turnię od Zadniej Zimnej Turniczki na południowym wschodzie. Jest to przedostatnia przełęcz w Zimnowodzkiej Grani – ostatnia jest druga z Zimnych Ławek, Skrajna Zimna Ławka[2].

Zadnia Zimna Ławka
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Skrajna Rywocińska Turnia, Zadnia Zimna Turniczka

Data zdobycia

21 lipca 1907 r.

Pierwsze wejście

A. Martin

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zadnia Zimna Ławka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zadnia Zimna Ławka”
Ziemia49°10′29,4″N 20°12′47,3″E/49,174833 20,213139

Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników dostępna jest od strony Doliny Małej Zimnej Wody – droga jest jednak uciążliwa z powodu rosnącej tu kosodrzewiny[2].

Pierwsze wejścia:

  • letnie – Alfred Martin, 21 lipca 1907 r.,
  • zimowe – Gyula Moiret i Dezső Reichart junior, w latach 1915–1920[2].

Polska i słowacka nazwa pochodzą od pobliskiej Zimnej Wody (Studený potok).

Przypisy

edytuj
  1. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400. ISBN 83-01-13184-5.
  2. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 173–174.