Zatoka Dublińska
Zatoka Dublińska (irl. Cuan Bhaile Átha Cliath, ang. Dublin Bay) – deltoidalna w kształcie (inlet), zatoka Morza Irlandzkiego, położona na wschodnim wybrzeżu Irlandii. Sama zatoka jest szeroka na około 10 km z północy na południe oraz długa na 7 km od jej szczytu do centrum Dublina, rozciągając się od przylądka Howth na północy aż do Dalkey Point (w Dún Laoghaire) na południu. Sztucznie stworzona Bull Island (North Bull Island) jest ulokowana w północnym narożniku zatoki i rozciąga się na prawie 5 km. Znajduje się na niej plaża piaskowa o nazwie Dollymount Strand a na niej rezerwat dzikiego ptactwa o międzynarodowej sławie.
 Zdjęcie satelitarne zatoki Dublińskiej wykonane przez NASA. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Wymiary |
ok. 7 × 10 km |
| Cieki wodne uchodzące |
m.in. Liffey, Dodder, Tolka |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Wyspy |
Bull Island (sztuczna wyspa) |
 Zatoka Dublińska zaznaczona na mapie Irlandii | |
Położenie na mapie Irlandii  | |
 53°20′N 6°07′W/53,333333 -6,116667
| |
Zatoka jest częścią Morza Irlandzkiego i położona jest w miejscu w którym kończą swój bieg, rzeki Liffey oraz Dodder. W pobliżu do zatoki wpada także rzeka Tolka, oraz kilka innych małych rzek. Ponieważ dawniej w tym miejscu tworzyły się rozległe bagna i stawy, można w tym doszukać się pochodzenia nazwy miasta Dublin (po irlandzku "Dubh Linn" znaczy "Czarny Staw")[1].
Obszar metropolitalny Dublina praktycznie otacza zatokę z trzech stron (od północy, zachodu i południa), a od wschodu rozciąga się morze Irlandzkie. Sam Dublin, zwany po irlandzku Baile Átha Cliath (co oznacza "Bród Pleciony", to jest wzmocniony płotem z wikliny)[1], został założony przez wikingów w miejscu gdzie możliwe było wybudowanie owego wiklinowego mostu pomiędzy dwoma brzegami rzeki. W następnych latach miasto rozprzestrzeniło się do ujścia rzeki a potem wzdłuż wybrzeża zatoki na północ i południe.
Zatoka Dublińska, jest raczej płytka i posiada mnóstwo ławic piaszczystych oraz skalnych występów, które stanowiły jawne zagrożenie dla statków, szczególnie kiedy wiatr wiał ze wschodu. Aż do obecnych czasów, wiele statków oraz ich pasażerów stało się ofiarami zdradliwego ukształtowania dna zatoki.
Ostatnią ofiarą zatoki był parowiec RMS Leinster a wraz z nim ponad 500 osób, zatopiony przez niemieckiego U-Boota UB-123 dnia 10 października 1918. Jednostka spoczywa na głębokości 33 metrów dokładnie w miejscu o szerokości geograficznej 53° 18' 88" N; długości 5° 47' 71" W.
W 1972 roku zaproponowano budowę rafinerii w Zatoce Dublińskiej. Plan został żywiołowo odrzucony przez ekologów oraz władze miejskie Dublina z powodu dużego ryzyka zanieczyszczenia. W 2002 kolejnym pomysłem na rozwój Portu w Dublinie była propozycja wybudowania podmorskiego zbiornika na gaz pod dnem zatoki. Znane były także propozycje powstania parku rozrywki na lagunie w zatoce. Wszystkie te propozycje pozostają do dzisiaj w sferze planów.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Miejsca do nurkowania na Zatoce Dublińskie. dusac.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-16)].
- Lista zatopionych statków w zatoce