Zatoka Wenecka (wł. Golfo di Venezia, słń. Beneški zaliv, chorw. Venecijski zaljev[1]) – zatoka w północnej części Morza Adriatyckiego, u wybrzeży Włoch, Słowenii i Chorwacji. Wcina się na ok. 100 km w głąb lądu, południowa granica zatoki przebiega od ujścia Padu do południowego cypla półwyspu Istria.

Zatoka Wenecka
Golfo di Venezia
Beneški zaliv
Venecijanski zaljev
Ilustracja
Zatoka Wenecka – oznaczona kolorem ciemnoniebieskim
Państwo

 Włochy
 Słowenia
 Chorwacja

Lokalizacja

Morze Adriatyckie

Głębokość
• maksymalna


34 m

Zasolenie

35–36‰

Cieki wodne uchodzące

m.in.: Adyga, Pad, Piawa, Socza

Miejscowości nadbrzeżne

m.in.: Wenecja, Koper, Pula

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Zatoka Wenecka”
Ziemia45°23′N 12°23′E/45,383333 12,383333

Na północy i zachodzie posiada wybrzeża lagunowe (największa – Laguna Wenecka), natomiast na wschodzie wybrzeża skaliste. Na północnym wschodzie wyróżnia się poboczną Zatokę Triesteńską. Głębokość maksymalna do 34 m, temperatura wody 10–25 °C, zasolenie 35–36‰. Największe rzeki uchodzące do zatoki to: Pad, Adyga, Piawa, Socza. Rozwinięte rybołówstwo, żeglarstwo i żegluga promowa, nad zatoką zlokalizowane są liczne kąpieliska morskie.

Najważniejsze porty: Chioggia, Wenecja, Monfalcone, Triest (Włochy), Koper (Słowenia), Pula (Chorwacja).

Przypisy edytuj