Zawsze niech będzie słońce

Zawsze niech będzie słońce (ros. Пусть всегда будет солнце; pierwotna nazwa: Słoneczny krąg, ros. Солнечный круг) – piosenka autorstwa Lwa Oszanina do muzyki Arkadija Ostrowskiego wykonana po raz pierwszy w 1962 przez radziecką piosenkarkę Tamarę Miansarową.

Figura radzieckiego pioniera ze słowami piosenki

Tamara Miansarowa za wykonanie tej piosenki zdobyła główne nagrody na VIII Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Helsinkach w roku 1962 i na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w roku 1963. Dzięki jej brawurowemu wykonaniu, piosenkarka zajęła I lokatę w Dniu Międzynarodowym, ex-aequo z Francuzką Simone Langlois. Członkowie radzieckiej delegacji odwodzili ją od zamiaru wykonania tego utworu, muzycy odmawiali jej prób.

Po tych sukcesach piosenka szybko zdobyła wielką popularność na terenie całego ZSRR a także w innych krajach.

Piosenka była chętnie śpiewania przez radzieckich pionierów na obozach pionierskich i w szkołach a także wykonywana przez oktiabriata (radzieckich zuchów) w szkołach. Śpiewały ją też przedszkolaki.

W Związku Radzieckim piosenka ta była uważana za jeden z symboli pokoju. Nadal jest jedną z nielicznych pieśni, które są w dalszym ciągu popularne w Rosji po upadku ZSRR i rozwiązaniu radzieckich organizacji pionierskich.

Historia powstania utworu

Popularny radziecki poeta i tekściarz Lew Oszanin napisał słowa tej piosenki po przypadkowym ujrzeniu plakatu autorstwa Nikołaja Czaruchina (1934–2008) Zawsze niech będzie słońce... (ros. Пусть всегда будет солнце!.., 1961). Inspiracją tego plakatu był czterowiersz autorstwa 4-letniego chłopca, Kosti Barranikowa, powstały po tym, jak mu wyjaśniono, co oznacza słowo zawsze:

Пусть всегда будет солнце,
Пусть всегда будет небо,
Пусть всегда будет мама,
Пусть всегда буду я.

co na język polski można przetłumaczyć jako:

Zawsze niech będzie słońce,
Zawsze niech będzie niebo,
Zawsze niech będzie mama,
Zawsze niech będę ja.

Czterowiersz ten opublikowany został już w roku 1928 w czasopiśmie Język ojczysty i literatura w szkole zawodowej (ros. Родной язык и литература в трудовой школе) w artykule psycholog dziecięcej K. Spaskiej. Następnie wiersz ten pojawił się w książce Kornieja Czukowskiego Od dwóch do pięciu (ros. От двух до пяти) i tam właśnie przykuł uwagę artysty.

Odniesienia w polityce

Prezydent Stanów Zjednoczonych Ronald Reagan w swojej noworocznej mowie inaugurującej rok 1986, skierowanej do obywateli USA i ZSRR, zrobił aluzję do słów tej piosenki, mówiąc:

Wypatrujmy z niecierpliwością przyszłości z czistoje niebo [z niebem jak len] dla całej ludzkości. Dziękuję, spasibo.
(ang. Let us look forward to a future of chistoye nyebo [blue skies] for all mankind. Thank you, spasibo.)

Linki zewnętrzne

• Piosenka Zawsze niech będzie słońce w wykonaniu Tamary Miansarowej w serwisie YouTube (ros.)