Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Trzyńcu

Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Trzyńcuzbór (parafia) luterańska w Trzyńcu, należąca do senioratu trzynieckiego Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania, w kraju morawsko-śląskim, w Czechach.

Zbór Śląskiego Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Trzyńcu
Farní sbor Slezské církve evangelické augsburského vyznání v Třinci
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Czechy

Siedziba

Trzyniec

Wyznanie

Protestanckie

Kościół

Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania

Seniorat

trzyniecki

Kościół

w Trzyńcu

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zbór w Trzyńcu”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Zbór w Trzyńcu”
Ziemia49°40′42″N 18°39′59″E/49,678333 18,666389
Strona internetowa

Historia edytuj

W 1884 trzynieccy ewangelicy zaczęli się spotykać na nabożeństwach w miejscowej szkole. W 1892 zawiązano tu zbór filialny parafii w Cieszynie. 21 czerwca 1896 rozpoczęto budowę kościoła ewangelickiego, poświęconego 9 lipca 1899. Samodzielnym zborem Trzyniec stał się po powołaniu pierwszego pastora doktora Józefa Pindóra w 1902. Do zboru przyłączono miejscowości poprzednio należące do zboru cieszyńskiego i bystrzyckiego. Pod względem administracyjnym w Kościele austriackiej Przedlitawii podległy był senioratowi śląskiemu w superintendenturze morawsko-śląskiej.

Po I wojnie światowej i polsko-czechosłowackim konflikcie granicznym obszar zboru znalazł się w granicach Czechosłowacji. Po 1920 wraz z pięcioma innymi polskojęzycznymi zborami luterańskimi utworzył odrębny Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania na Śląsku Wschodnim w Czechosłowacji, który został oficjalnie uznany w dniu 24 maja 1923. Kiedy w październiku 1938 Polska dokonała aneksji tzw. Zaolzia zbory te połączono z polskim Kościołem ewangelicko-augsburskim. Już rok później, po włączeniu większości terenu Śląska Cieszyńskiego do III Rzeszy podporządkowano je niemieckiemu konsystorzowi we Wrocławiu. Po drugiej wojnie światowej ŚKEAW ponownie uznano oficjalnie w 1948.

W 1950 wyodrębnił się z niego zbór w Oldrzychowicach a w 2002 w Nieborach.

Pastorzy (lista niepełna) edytuj

  • Józef Pindór (1902-1919)
  • Oskar Michejda (1919-1939)
  • Józef Fukała (drugi pastor 1932-?)
  • Evald Krygel (drugi pastor 1945-1965)
  • Karel Wojnar (1965-1992)
  • Władysław Kiedroń (drugi pastor 1969-1992)
  • Stanisław Piętak (1992-2006)
  • Pavel Kadlubiec (drugi pastor 2004-2009)
  • Michal Klus (od 2007)
  • Bohdan Taska (drugi pastor 2010-2020)

Bibliografia edytuj

  • Z historii Kościoła Ewangelickiego na Śląsku Cieszyńskim. Tadeusz J. Zieliński (redakcja). Katowice: Dom Wydawniczy i Księgarski „Didache”, 1992, s. 169. ISBN 83-85572-00-7.

Linki zewnętrzne edytuj