Zbigniew Ładosz

polityk polski, działacz związkowy

Zbigniew Ładosz (ur. 14 kwietnia 1939 we Wrotnowie, zm. 15 grudnia 1999 w Koninie[1]) – polski polityk, inżynier, działacz opozycji w okresie PRL, poseł na Sejm RP I kadencji.

Zbigniew Ładosz
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1939
Wrotnów

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1999
Konin

Poseł I kadencji Sejmu
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

NSZZ „Solidarność”

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Był pracownikiem ZNTK we Wrocławiu (1959), PKS w Lubaniu (1961), Fabryki Nawozów Fosforowych w Uboczu (1961–1969). Od 1969 pracował jako starszy technolog w Hucie Aluminium Konin[1]. W 1981 ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej[1].

We wrześniu 1980 zaangażował się w działalność NSZZ „Solidarność” w swoim zakładzie pracy. Od stycznia do czerwca 1981 był członkiem Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Koninie. W czerwcu 1981 został wiceprzewodniczącym zarządu regionu konińskiego związku[1]. 13 i 14 grudnia 1981 uczestniczył w strajku w swoim zakładzie[1]. 15 grudnia 1981 został zatrzymany, następnie tymczasowo aresztowany i skazany za kierowanie strajkiem i kontynuowanie działalności związkowej na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności[2][3]. 15 grudnia 1982 został warunkowo zwolniony, następnie pracował jako rzemieślnik[1].

W lipcu 1989 należał do organizatorów miejskiego Komitetu Obywatelskiego w Koninie, od sierpnia 1989 był jego przewodniczącym. Od 10 lutego 1990 do 29 lutego 1992 był przewodniczącym zarządu Regionu Konin NSZZ „S”[1]. Od lutego 1990 do kwietnia 1999 ponownie pracował w Hucie Aluminium w Koninie[1].

W 1991 z listy związkowej uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji w okręgu konińsko-sieradzkim[4]. Zasiadał w Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. Był także członkiem Podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń. W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform. Później zrezygnował z działalności politycznej.

W 2009, pośmiertnie, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976–1989. Tom 3, wyd. Stowarzyszenie Pokolenie i IPN, Katowice-Warszawa 2019, s. 310 (biogram autorstwa Przemysława Zwiernika).
  2. Strajk w Hucie Aluminium Konin. encysol.pl. [dostęp 2019-09-18].
  3. Ładosz Zbigniew, 14-04-1939, imię ojca: Wiktor. ipn.gov.pl. [dostęp 2019-09-18].
  4. M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 288
  5. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 248

Bibliografia edytuj