Zbigniew Burian
Zbigniew Burian (ur. 31 marca 1895 w Siemianicach, zm. 1 stycznia 1976 w Toruniu) – podporucznik Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
![podporucznik[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1d/Naramiennik_Podporucznik_land.png/50px-Naramiennik_Podporucznik_land.png){kind=small} podporucznik[1]
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 marca 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 stycznia 1976 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
oficer żywnościowy |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 31 marca 1895 w Siemianicach, w ówczesnym powiecie kępińskim rejencji poznańskiej, w rodzinie Stefana i Heleny z Paszkiewiczów[2][1]. Absolwent szkoły powszechnej. Po jej ukończeniu uczył się zegarmistrzostwa. W 1915 wcielony został do armii niemieckiej i w jej szeregach walczył na frontach I wojny światowej. W listopadzie 1918 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego. W grudniu 1918 zaciągnął się do oddziałów powstańczych i walczył w powstaniu wielkopolskim[1]. W styczniu 1919 stał się żołnierzem I batalionu saperów wielkopolskich. W jego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W czasie wyprawy kijowskiej, za męstwo okazane w budowie przepraw pod ogniem nieprzyjaciela odznaczony został Orderem „Virtuti Militari” V klasy[1]. W sierpniu 1920 awansowany na stopień chorążego. Po zakończeniu działań wojennych pełnił zawodową służbę wojskową w 8 batalionie saperów w Toruniu. W składzie Armii „Pomorze" walczył w kampanii wrześniowej. 19 września dostał się do niemieckiej niewoli. Do 1945 przebywał w oflagu w Murnau[1].
W 1947 wrócił do kraju i pracował w biurach różnych instytucji. Zmarł w Toruniu i spoczywa na cmentarzu Najświętszej Maryi Panny.
Był żonaty z Joanną z Jędrzejczaków, z którą miał córkę Krystynę[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5507[3][1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Krzyż Walecznych[4][1]
- Brązowy Krzyż Zasługi[1]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j Polak (red.) 1991 ↓, s. 24.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.
Bibliografia edytuj
- Burian Zbigniew. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.39-3000 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-10].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.