Zbigniew Janaszek
Zbigniew Janaszek (ur. 20 września 1913 w Brodnicy, zm. 13 września 1983 w Łobzie) – oficer Wojska Polskiego II RP. Kawaler Orderu Virtuti Militari. Wieloletni dyrektor Państwowego Stada Ogierów w Łobzie.
 porucznik kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 września 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 września 1983 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu kawalerii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
dyrektor Państwowego Stada Ogierów w Łobzie |
| Odznaczenia | |
| |
Służba wojskowa edytuj
Za namową ojczyma, ppłk. Jana Kleina, wstąpił do Korpusu Kadetów w Rawiczu. Jesienią 1933 roku rozpoczął zawodową służbę wojskową i naukę w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. Po jej ukończeniu otrzymał przydział do 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Baranowiczach.
We wrześniu 1939 roku był dowódcą 1 plutonu w 2 szwadronie 26 p.uł[2]. W czasie walk pod Garwolinem został ciężko ranny w udo[1]. Tu też dostał się do niewoli 15.09.1939. Początkowo przebywał w Stalagu IA Stablak w Królewcu, a następnie w Oflagu XII A Hadamar, Oflagu IID Gross Born, Oflagu X B Sandbostel i na koniec w Oflagu X C Lubeka[1]. W maju 1945 roku Anglicy wyzwolili obóz.
Okres powojenny edytuj
W roku 1945 został kierownikiem polskiego obozu "Trawa" w Lubece Schlutup, później zastępcą komendanta stadniny ogierów w Bad - Orgenhausen i członkiem Misji Wojskowej w Berlinie. Latem 1947 roku z jednym z transportów koni powrócił do Polski[1]. Był podejrzewany przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Szczecinie o współpracę z obcym wywiadem[3].
Początkowo pracował w Kwidzynie, a następnie został przeniesiony służbowo na stanowisko zastępcy kierownika Państwowego Stada Ogierów w Sierakowie. W 1950 roku został skierowany do Nowielic na stanowisko dyrektora ds. hodowli koni. Tam, w Ludowym Klubie Jeździeckim, organizował sekcję sportów konnych. Był w niej czołowym zawodnikiem i uczestnikiem imprez na szczeblu regionalnym i krajowym.
Od 1958 roku pracował w Państwowym Stadzie Ogierów w Łobzie[4] na stanowisku zastępcy dyrektora. W latach 1966-1979 był jego dyrektorem[5]. Był pomysłodawcom przyjęcia nowej nazwy klubu jeździeckiego – "Hubal". Był też prekursorem organizacji letnich obozów jeździeckich dla młodzieży studenckiej. Zapoczątkował rajdy konne szlakiem bojowym 1 Warszawskiej Dywizji Kawalerii[4] (?!). W dowód uznania dla jego działalności, jeden ze szlaków turystyki konnej został nazwany jego imieniem[6]
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Odznaka Gryfa Pomorskiego
- Złota Honorowa Odznaka Polskiego Związku Jeździeckiego
Uwagi edytuj
- ↑ Jan Janaszek był lekarzem. Zmarł po zarażeniu się tyfusem od leczonych przez siebie jeńców rosyjskich. Jedną z ulic Brodnicy nazwano jego imieniem.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Zdzisław Bogdanowicz: Historia sportu łobeskiego. s. 228.
- ↑ Lista oficerów według przydziału
- ↑ IPN: Janaszek Zbigniew, [Dostęp: 10.12.2017]
- ↑ a b Zdzisław Bogdanowicz: Historia sportu łobeskiego. s. 229.
- ↑ Kierownicza kadra PSO w Łobzie
- ↑ Szlak konny imienia porucznika kawalerii Zbigniewa Janaszka. [dostęp 2012-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-10)].
Bibliografia edytuj
- Zdzisław Bogdanowicz: Historia sportu łobeskiego. Łobez: Emart Łobez, 2008. ISBN 978-83-927746-0-0.