Zbigniew Leraczyk (aktor)
Zbigniew Leraczyk (ur. 10 grudnia 1953 w Nowej Rudzie, zm. 6 grudnia 2020 w Sosnowcu)[1] – polski aktor teatralny i filmowy, wieloletni dyrektor Teatru Zagłębia.
| Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1953 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 grudnia 2020 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1979–2020 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr Zagłębia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
W 1979 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, broniąc dyplom w 1980 roku[2].
Od ukończenia szkoły zawodowo i artystycznie związany z Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, gdzie zadebiutował rolą clowna w Operze za trzy grosze. W latach 80. prowadził amatorski „Teatr Ekspresji” w Klubie „13Muz” Sosnowieckiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Od 1 czerwca 2011 do 31 sierpnia 2018 dyrektor naczelny Teatru Zagłębia w Sosnowcu[3]; był wśród inicjatorów uruchomienia Sceny Inicjatyw Aktorskich. W tym czasie Teatr Zagłębia wystawił m.in. sztukę Korzeniec, opartą na książce Zbigniewa Białasa pod tym samym tytułem, w adaptacji Tomasza Śpiewaka i reżyserii Remigiusza Brzyka. Spektakl ten przyniósł wiele nagród na arenie krajowej, powstała też jego telewizyjna wersja[4][5].
Zagrał ponad 120 ról teatralnych[4], między innymi Stomila w Tangu Mrożka, Willego w Niemcach Kruczkowskiego, Profesora Pimko w Ferdydurke[6]. Sympatię publiczności zdobył grając szereg ról w spektaklach komediowych. Ostatnią, szczególnie udaną, była rola Santiniego w Plotce Francisa Vebera[6]. Miał na koncie także kilkanaście epizodycznych ról filmowych[1][4] oraz trzy role w spektaklach Teatru Telewizji[2].
Teatr telewizji[2] edytuj
- 2015 – Koń, kobieta i kanarek – jako Sztygar
- 1990 – Sąd ostateczny – jako Komiwojażer
- 1984 – Imiona władzy
- 1983 – Niobe
Filmografia[7] edytuj
- 1983 – Na straży swej stać będę
- 1983 – 6 milionów sekund – serial (odc. 12-14), jako wychowawca
- 1986 – Blisko, coraz bliżej – serial (odc. 19)
- 1989 – Modrzejewska – serial (odc. 4), jako Teliler
- 1994 – Śmierć jak kromka chleba
- 2000 – Święta wojna -serial (odc. 18), jako Joseph
Nagrody edytuj
- Nagroda dyrektora Teatru Zagłębia za rolę Oktawa w Nie igra się z miłością[3];
- Nagroda im. Leny Starke za rolę Prozorowa w Trzech siostrach w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu[3];
- Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Sosnowca[4].
Odznaczenia edytuj
- Zasłużony Działacz Kultury[4];
- Brązowy medal Gloria Artis przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Redakcja, Zmarł Zbigniew Leraczyk, wieloletni aktor i były dyrektor Teatru Zagłębia [online], Dziennik Zachodni, 6 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-07] (pol.).
- ↑ a b c FilmPolski.pl [online], FilmPolski [dostęp 2020-12-07] (pol.).
- ↑ a b c Zbigniew Leraczyk, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2020-12-07].
- ↑ a b c d e f Telewizja Polska S.A, Zmarł Zbigniew Leraczyk, aktor i b. dyrektor Teatru Zagłębia [online], katowice.tvp.pl [dostęp 2020-12-07] (pol.).
- ↑ Nagrody i festiwale — Teatr Zagłębia w Sosnowcu [online], teatrzaglebia.pl [dostęp 2020-12-07] (pol.).
- ↑ a b l (ilustr.), Zbigniew Leraczyk gościem CIM-u – Sosnowiec informacje kulturalne [online], sosnowiecki.pl [dostęp 2020-12-07].
- ↑ Zbigniew Leraczyk – WikiZagłębie [online], wikizaglebie.pl [dostęp 2020-12-07].