Zbigniew Nocznicki
Zbigniew Wojciech Nocznicki (ur. 28 sierpnia 1930 w Sakówce, zm. 4 marca 1988 w Warszawie[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier leśnik, w latach 1982–1986 podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, w latach 1986–1988 sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej.
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1930 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 marca 1988 |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, inżynier leśnik |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister leśnictwa i przemysłu drzewnego (1984–1986), wiceminister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej (1986–1988) |
| Partia |
Życiorys edytuj
Wnuk Tomasza Nocznickiego. W czasie okupacji aresztowano jego ojca i brata[2]. Ukończył liceum leśne w Margoninie, w 1954 został absolwentem Wydziału Leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Od 1950 pracował w Państwowej Centrali Drzewnej. W latach 1952–1955 radca w Ministerstwie Leśnictwa. Zajmował stanowisko kierownika pracowni w Biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Przemyślu (1955–1959) oraz Radomiu (1959–1970); w drugiej jednostce był następnie wicedyrektorem i od 1974 dyrektorem. Uznawano go za jednego z największych znawców leśnictwa w Górach Świętokrzyskich, był m.in. współautorem koncepcji urządzenia Świętokrzyskiego Parku Narodowego[2]. W latach 1975–1981 kierował zarządem wojewódzkim Ligi Ochrony Przyrody w Radomiu, od 1982 należał do zarządu głównego tej organizacji[1][3].
Od 1948 należał do Stronnictwa Ludowego, a od 1949 do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w 1950 został prezesem Gminnego Komitetu ZSL w Margoninie. Zasiadał w prezydium komitetów powiatowego (1960–1975) i wojewódzkiego (1975–1982) ZSL w Radomiu. Od 1984 do śmierci kierował Głównym Sądem Partyjnym. Od 17 października 1982 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, następnie od 1 stycznia 1986 do śmierci sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej[1][3].
W 1987 został członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Leśnego[4]. Jego imię nadano Szkole Leśnej w Margoninie[2].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C31-tuje-4)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-03-03].
- ↑ a b c Ryszard Dzialuk. O Zbigniewie Nocznickim wspomnienie leśników. „Sylwan”, s. 129–131, 1988. ISSN 0039-7660.
- ↑ a b Zasłużeni pracownicy. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Przemyślu. [dostęp 2021-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-23)].
- ↑ Członkowie Honorowi. Polskie Towarzystwo Leśne. [dostęp 2021-03-03].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).