Zbroja strzelczazbroja używana od XIII do XVI wieku składająca się z elementów nie przeszkadzających żołnierzowi w naciąganiu i strzelaniu z kuszy[1]. W szczególności nie miała prawego naramiennika[1]. Zazwyczaj była to kolczuga zakrywająca ciało od ramion do pasa, obojczyk i ewentualnie kirys bądź sam napierśnik. Ochroną głowy był hełm typu łebka lub kapalin.

Francuski kusznik w zbroi strzelczej

Przypisy edytuj

  1. a b Andrzej Swaryczewski: Płatnerze krakowscy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 26-28. ISBN 83-01-07271-7.

Bibliografia edytuj