Zdeňka Hladká
Zdeňka Hladká (ur. 28 sierpnia 1958 w Strakonicach[1][2]) – czeska językoznawczyni, dialektolog i leksykolog; pionierka w zakresie czeskiej lingwistyki korpusowej[2].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
językoznawczyni |
| Narodowość |
czeska |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Masaryka |
Życiorys edytuj
W 1977 r. podjęła studia z zakresu bohemistyki i historii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Evangelisty Purkyněgo (dzisiejszego Uniwersytetu Masaryka) w Brnie[2]. W 1982 r. uzyskała „mały doktorat” (PhDr.)[1]. Doktoryzowała się w 1998 r. na podstawie rozprawy Přenesená pojmenování rostlin v českých dialektech. K sémantickému tvoření lexikálních jednotek v nářečích, poświęconej procesom onomazjologicznym w gwarach czeskich[2]. W 2006 r. uzyskała habilitację na podstawie pracy Současná soukromá korespondence. Korpusové zpracování a lingvistické využití.[1][2]
Przez krótki okres była zatrudniona w szkole średniej. W 1985 r. przyjęto ją do Katedry Dialektologii Instytutu Języka Czeskiego ČSAV w Brnie; w 1991 r. podjęła zatrudnienie w Instytucie Języka Czeskiego na Uniwersytecie Masaryka. Na początku swojej kariery pedagogicznej prowadziła nie tylko kursy z zakresu dialektologii, ale również kursy poświęcone leksykologii i wprowadzeniu do studiów językowych[2].
Autorka rozdziału o leksykologii w dziele zbiorowym Příruční mluvnici češtiny. Koordynowała pracę nad hasłami leksykologicznymi, leksykograficznymi i frazeologicznymi w publikacji Encyklopedický slovník češtiny, dużym projekcie encyklopedycznym[2]. W latach 1998–2003 organizowała, wraz z Petrem Karlíkem, pięć lat międzynarodowych konferencji Čeština – univerzália a specifika; redagowała materiały pokonferencyjne[2]. W 1996 r. otrzymała nagrodę rektora Uniwersytetu Masaryka, za zasługi w dziedzinie nauk społecznych (Příruční mluvnice češtiny, 1995)[1]. Pod jej kierunkem powstał Brněnský mluvený korpus[2].
Odbyła staże akademickie na uczelniach w Wiedniu i Ratyzbonie[1].
Należy do rady redakcyjnej czasopisma „Naše řeč” oraz organizacji International Association of Teachers of Czech[2].
Wybrana twórczość edytuj
Opracowano na podstawie źródła[3]:
- Příruční mluvnice češtiny (współautorstwo, 1995) ISBN 80-7106-134-4
- Příprava elektronických korpusů češtiny (2001)
- Rodové rozdíly v dopisech mladých lidí (2002)
- Slova v soukromých dopisech: lexikografická sonda (współautorstwo, 2012) ISBN 978-80-210-6112-5
- 111 let českého dopisu v korpusovém zpracování (2013) ISBN 978-80-210-6141-5
- Nový encyklopedický slovník češtiny (2016, liczne hasła)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e doc. PhDr. Zdeňka Hladká, Dr. [online], Masaryk University [dostęp 2019-10-09] (cz.).
- ↑ a b c d e f g h i j Klára Osolsobě, Šedesátiny doc. PhDr. Zdeňky Hladké, Dr., „Linguistica Brunensia”, 66 (1), 2018, s. 87–89, DOI: 10.5817/LB2018-1-8, ISSN 1803-7410 [dostęp 2023-09-29] (cz.).
- ↑ doc. PhDr. Zdeňka Hladká, Dr. [online], Masarykova univerzita [dostęp 2020-01-11] (cz.).