Zdzisław Grudzień
Zdzisław Grudzień (ur. 6 października 1924 w Escaudain we Francji, zm. 30 stycznia 1982 w Głębokiem) – polski polityk, działacz partyjny, komunista, górnik, absolwent AGH.
 Zdzisław Grudzień na spotkaniu z członkami załogi Kopalni Węgla Kamiennego Sosnowiec w 1973 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 października 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 stycznia 1982 |
| Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji | |
| Okres |
od 1965 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys edytuj
Syn Stefana i Józefy. Był bratem Mieczysława Grudnia – działacza PZPR, generała dywizji ludowego Wojska Polskiego. Kolega Edwarda Gierka z Belgii i Francji, gdzie przed II wojną światową pracował jako górnik. W 1942 wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej. Podczas wojny uczestniczył w ruchu oporu na terenie Francji – był współorganizatorem Związku Młodzieży Polskiej „Grunwald”.
W 1946 wrócił do Polski i wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (zasiadał w egzekutywie jej Komitetu Powiatowego w Wałbrzychu), Związku Walki Młodych, a następnie do Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1949–1950 był słuchaczem Centralnej Szkoły Partyjnej im. J. Marchlewskiego w Łodzi przy KC PZPR. Od 1957 pełnił ważne funkcje w Komitecie Wojewódzkim Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Katowicach: kierownika Wydziału Propagandy (do 1960), sekretarza KW (1960–1970) oraz I sekretarza KW (1970–1980). Od 1973 do 1980 kierował prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Pełnił także funkcje we władzach PZPR: członka Komitetu Centralnego PZPR (1964–1981), zastępcy członka Biura Politycznego KC PZPR (1971–1975) i członka Biura Politycznego (1975–1980).
W latach 1965–1981 poseł na Sejm PRL (IV, V, VI, VII i VIII kadencji). W czerwcu 1981 został wykluczony z PZPR, w następnym miesiącu złożył mandat poselski. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowany m.in. wraz z Edwardem Gierkiem na terenie poligonu wojskowego w Drawsku Pomorskim; schorowany zmarł z powodu nieudzielenia pomocy medycznej.
Odznaczenia edytuj
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1974, pozbawiony w 1981)[1]
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1964)[2]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[3]
- Krzyż Partyzancki
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)[5]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973)[6]
- Odznaka Honorowa Związku Harcerstwa Polskiego (1969)[7]
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Górnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” (1978)[8]
- Honorowa odznaka Zrzeszenia Studentów Polskich (1964)[9]
- Honorowa odznaka „Zasłużonym – Celma” (od zakładu Celma Cieszyn, 1970)[10]
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (Związek Radziecki, 1975)[11]
- Medal 90-lecia urodzin Georgi Dymitrowa (Bułgaria, 1972)[12]
Przypisy edytuj
- ↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 19.
- ↑ Odznaczenia dla pracowników partyjnych, „Trybuna Robotnicza”, nr 171, 21 lipca 1964, s. 5.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1453.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450.
- ↑ Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
- ↑ „Kronika Beskidzka”, nr 37, Bielsko-Biała, 15–21 września 1973, s. 1.
- ↑ Harcerstwo szkołą patriotyzmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 118, 10 maja 1969, s. 2.
- ↑ Nadanie tow. Zdzisławowi Grudniowi tytułu Honorowego Górnika PRL [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 27, 2 lutego 1978, s. 1.
- ↑ Spotkanie kierownictwa KW PZPR ze studentami, „Trybuna Robotnicza”, nr 15, 18–19 stycznia 1964, s. 1–2.
- ↑ Złote gody „Celmy”, „Trybuna Robotnicza”, nr 104, 4 maja 1970, s. 2.
- ↑ Medale radzieckie dla polskich przywódców, „Dziennik Bałtycki”, nr 106, 9–11 maja 1975, s. 1.
- ↑ Medale Georgi Dymitrowa dla członków kierownictwa PZPR, „Trybuna Robotnicza”, nr 266, 8 listopada 1972, s. 1.
Bibliografia edytuj
- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 46. ISBN 83-60353-11-5.
- Informacje w BIP IPN.