Zdzisław Rados
Zdzisław Rados (ur. 1923 w Milanówku, zm. 26 listopada 1996 w Cisnej) – rzeźbiarz, artysta ludowy, legenda bieszczadzka, zwany „Królem Gór”[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Życiorys edytuj
Urodzony w podwarszawskim Milanówku. Od wczesnej młodości wykazywał zdolności artystyczne. W 1968 roku opuścił rodzinny dom i przeniósł się w Bieszczady opustoszałe po akcji „Wisła”, gdzie zamieszkał w łemkowskiej chyży, śpiąc na żelaznym łóżku rzekomo należącym w przeszłości do Aleksandra Fredry[2]. Utrzymywał się między innymi z rzeźbiarstwa, zwłaszcza zasłynął, wykonując postać diabłów. Jego dom stał się w latach 70. XX wieku miejscem legendarnych spotkań i „pielgrzymek” hipisów[3] oraz innej zbuntowanej młodzieży. Z powodów ograniczeń osadniczych na tym terenie wielokrotnie nękanych przez Milicję Obywatelską[4]. Stał się bohaterem wielu bieszczadzkich legend[5]. Był bohaterem licznych artykułów prasowych i reportaży telewizyjnych, m.in. „Jagodowy Król” w Telewizji Polskiej[6].
Zmarł 26 listopada 1996, pochowany został na cmentarzu w Cisnej[7]. Jego grób stał się celem kultowych wręcz wypraw[8]. Ku czci „Ducha Gór” Arek Zawiliński i zespół Na Drodze stworzyli balladę bluesową „Zdzichu Rados – Pojedynek”[9].
Przypisy edytuj
- ↑ Historia Bieszczad.
- ↑ Bieszczadnicy, grudzień 2014.
- ↑ Hipisi w Bieszczadach. Tu Szukali wolności. m.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-04)]..
- ↑ Bieszczady: Kresy Polski Ludowej – Rzecz o historii – rp.pl.
- ↑ Kraina dobrych grzeszników.
- ↑ Jagodowy Król.
- ↑ Szlakiem Zakapiorów.
- ↑ Zakapiorskie zaduszki w Cisnej.
- ↑ Zdzichu Rados – Pojedynek.