Zdzisława Janowska

polska działaczka polityczna, senator

Zdzisława Janowska z domu Chłodzińska (ur. 16 grudnia 1940 w Łodzi) – polska ekonomistka i polityk, wykładowca akademicki, profesor nauk ekonomicznych, senator III i V kadencji Senatu, posłanka na Sejm VI kadencji.

Zdzisława Janowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1940
Łódź

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk ekonomicznych

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Ukończyła studia na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1965 pracuje jako pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego i wykładowca z dziedziny zarządzania. W 1972 uzyskała stopień doktora nauk ekonomicznych, a w 1986 doktora habilitowanego. W 1990 została profesorem nadzwyczajnym, a w 1997 kierownikiem Zakładu Zarządzania Personelem na Uniwersytecie Łódzkim. W 2002 prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał jej tytuł profesora nauk ekonomicznych.

Jest autorką i współautorką kilkunastu monografii i około stu pięćdziesięciu artykułów naukowych, zamieszczanych w prasie specjalistycznej. Jest badaczem, ekspertem, doradcą polityki gospodarczej z dziedziny restrukturyzacji, prywatyzacji, przeciwdziałania bezrobociu i zarządzania zasobami ludzkimi. Prowadzi stałą współpracę z ośrodkami naukowymi: instytutem pracy w Oslo i w Sztokholmie, Uniwersytetem w Örebro w Szwecji i University of Maryland, College Park w Stanach Zjednoczonych oraz Fundacją im. Friedricha Eberta w Polsce. W 1991 organizowała bezpłatne kursy dla bezrobotnych kobiet „Jak założyć własną firmę”. Jest założycielką i prezesem Międzynarodowej Fundacji Kobiet w Łodzi, promującej równość kobiet na rynku pracy. Należy do NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Łódzkiego oraz Stowarzyszenia Ordynacka[1].

Należy do Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Polskiego Stowarzyszenia Zarządzania Kadrami, Polskiego Towarzystwa Prakseologicznego, Polskiego Komitetu UNICEF. Została członkinią Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN.

W latach 1990–1994 była radną rady miejskiej w Łodzi z ramienia Komitetu Obywatelskiego. Od 1993 do 1997 zasiadała w Senacie III kadencji z ramienia Unii Pracy, sprawowała funkcję wiceprzewodniczącej Parlamentarnej Grupy Kobiet, reprezentowała Senat na sesjach Unii Międzyparlamentarnej. Była wiceprzewodniczącą Komisji Kwalifikacyjnej do Służby Cywilnej. Była wiceprzewodniczącą Parlamentarnej Grupy Kobiet. W latach 1999–2000 brała udział w pracach zespołu ds. monitorowania reformy oświaty przy prezydencie RP. W 2000 należała do honorowego komitetu wyborczego Aleksandra Kwaśniewskiego. Ponownie została wybrana do Senatu V kadencji w 2001. Brała udział w konferencjach organizowanych przez Bank Światowy i Europejskie Forum ds. Ludności i Rozwoju. Była przewodniczącą Polskiego Parlamentarnego Zespołu ds. Ludności i Rozwoju. Pracowała nad ustawą o równym statusie kobiet i mężczyzn.

Należała do Unii Pracy, zasiadała w jej radzie programowej. W 2004 odeszła z partii, przystępując do komitetu założycielskiego Socjaldemokracji Polskiej i obejmując funkcję pełnomocnika wojewódzkiego SDPL. W 2005 bezskutecznie kandydowała do Sejmu z listy tego ugrupowania.

Od 2006 do 2007 sprawowała mandat radnej Lewicy i Demokratów w sejmiku łódzkim. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 kandydowała z 5. miejsca LiD w okręgu łódzkim, uzyskując mandat poselski liczbą 5430 głosów. Od kwietnia 2008 zasiadała w Kole Poselskim SDPL (do września 2009 działającym pod nazwą SDPL-Nowa Lewica). W wyborach samorządowych w 2010 ubiegała się o urząd prezydenta miasta Łodzi, zajmując 5. miejsce spośród 11 kandydatów (otrzymała 5,70% głosów)[2]. W kwietniu 2011 przeszła do Klubu Poselskiego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, natomiast w wyborach parlamentarnych w październiku 2011 nie uzyskała poselskiej reelekcji.

Odznaczenia edytuj

W 1999 otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy edytuj

  1. Z Ordynacką po władzę, „Dziennik Łódzki” z 7 października 2003.
  2. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-05-17].
  3. M.P. z 1999 r. nr 29, poz. 444

Bibliografia edytuj