Zespół Parry’ego-Romberga

Zespół Parry’ego-Romberga (ang. Parry-Romberg syndrome, progressive hemifacial atrophy) – rzadka choroba objawiająca się postępującą atrofią tkanek miękkich połowy twarzy. Zespół Parry’ego-Romberga częstszy jest u kobiet, występuje najczęściej między 5. a 15. rokiem życia. Nie określono jeszcze genu mogącego odpowiadać za wystąpienie objawów choroby. Występowanie jest sporadyczne (nierodzinne). Zespół jako pierwsi opisali, niezależnie od siebie, Caleb Hillier Parry w 1825^[1] oraz Eduard Heinrich Henoch i Moritz Heinrich Romberg w 1846 roku^[2].

Przypisy edytuj

↑ Parry, C. H. Collections from the unpublished medical writings of the late Caleb Hillier Parry. Vol. I. London: Underwoods (pub.) 1825. Pp. 478 only.
↑ Henoch, E.; Romberg, H. M. Klinische Ergebnisse. Berlin: A. Forstner (pub.) 1846. Pp. 75-81.

Linki zewnętrzne edytuj

HEMIFACIAL ATROPHY, PROGRESSIVE; HFA w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)
Parry-Romberg syndrome w bazie Who Named It (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Parry, C. H. Collections from the unpublished medical writings of the late Caleb Hillier Parry. Vol. I. London: Underwoods (pub.) 1825. Pp. 478 only.

[2] Henoch, E.; Romberg, H. M. Klinische Ergebnisse. Berlin: A. Forstner (pub.) 1846. Pp. 75-81.

[1]

[2]