Zeta Leporis

gwiazda w gwiazdozbiorze Zająca

Zeta Leporis (ζ Lep) – gwiazda w gwiazdozbiorze Zająca o typie widmowym A2 IV-V. Znajduje się około 71 lat świetlnych od Słońca. Otacza ją rozległy pas planetoid.

Zeta Leporis
ζ Lep
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Zając

Rektascensja

05h 46m 57,343s[1]

Deklinacja

−14° 49′ 19,01″[1]

Paralaksa (π)

0,04572 ± 0,00042[1]

Odległość

71,34 ± 0,66 ly
21,87 ± 0,20 pc

Wielkość obserwowana

3,525 ± 0,009m[1]

Rozmiar kątowy

0,67 ± 0,14 mas[2]

Ruch własny (RA)

−15,66 ± 0,78 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−1,38 ± 0,89 mas/rok[1]

Prędkość radialna

24,7 ± 1,1 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

karzeł lub podolbrzym

Typ widmowy

A2 IV-V[1]

Masa

1,9[3] M

Promień

1,60 ± 0,11[2] R

Wielkość absolutna

1,825 ± 0,010m[4]

Jasność

17,0 ± 2,3 L[2]

Prędkość obrotu

245 km/s[2]

Wiek

231 +116−181 mln lat[5]

Temperatura

9910 K[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

7482[6] pc

Mimośród

0,0188[6]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 14 Lep
2MASS: J05465735-1449189
Bonner Durchmusterung: BD-14 1232
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 219
Boss General Catalogue: GC 7247
Katalog Gliesego: GJ 217.1
GJ 9190
Katalog Henry’ego Drapera: HD 38678
Katalog Hipparcosa: HIP 27288
Katalog jasnych gwiazd: HR 1998
SAO Star Catalog: SAO 150801

Charakterystyka obserwacyjna edytuj

Obecnie Zeta Leporis jest gwiazdą o wielkości gwiazdowej 3,5m, widoczną gołym okiem, ale niespecjalnie wyróżniającą się jasnością. Według pomiarów sondy Hipparcos w okresie od 1,08 miliona do 950 tysięcy lat temu była najjaśniejszą (po Słońcu) gwiazdą ziemskiego nieba. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa sięgnęła −2,05m, kiedy gwiazda przeszła w odległości 5,3 roku świetlnego od Układu Słonecznego; była zatem bliższa i jaśniejsza niż obecnie Syriusz[7].

Charakterystyka fizyczna edytuj

Pas planetoid w Układzie Słonecznym
Pas planetoid wokół zety Leporis

Zeta Leporis należy do typu widmowego A, jest jaśniejsza i gorętsza od Słońca. Jest to młoda gwiazda, której wiek szacowany jest na od 50 do 347 milionów lat[5]. Gwiazda bardzo szybko wiruje wokół własnej osi, obracając się w tempie około czterech razy na dobę, co skutkuje jej spłaszczeniem[3].

Podobnie jak w przypadku Wegi, z kierunku tej gwiazdy dociera nadwyżka promieniowania podczerwonego, która świadczy o istnieniu okrążającego ją dysku pyłowego. Średnia temperatura pyłu jest wysoka, około 340 K. Jako że ziarna pyłu według obliczeń powinny opaść na gwiazdę w czasie krótszym niż 20 tysięcy lat, pył nie jest pozostałością z czasu formowania się gwiazdy, ale pochodzi z późniejszych zdarzeń, takich jak kolizje planetoid. W 2001 roku ustalono, że gwiazdę otacza pas materii skalnej i pyłowej, podobny do pasa planetoid w Układzie Słonecznym. Ocenia się, że masa pasa planetoid wokół Zety Leporis może być około 200 razy większa niż masa pasa w Układzie Słonecznym. Planetoidy krążą pomiędzy 2,5 a 12,2 au wokół gwiazdy[8][9]. Późniejsza praca wskazywała na obecność dwóch pierścieni, leżących w odległościach 2–4 au i 4–8 au wokół gwiazdy; nie ma pewności, że są one fizycznie rozdzielone[2][10].

Na razie nie są znane żadne planety okrążające tę gwiazdę[3].

Zobacz też edytuj


Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Zeta Leporis w bazie SIMBAD (ang.) [dostęp 2018-08-28]
  2. a b c d e f R.L. Akeson i inni, Dust in the inner regions of debris disks around a stars, „The Astrophysical Journal”, 2, 691, 2009, s. 1896–1908, DOI10.1088/0004-637X/691/2/1896, Bibcode2009ApJ...691.1896A, arXiv:0810.3701 (ang.).
  3. a b c Jim Kaler: Zeta Leporis. STARS, 2010-02-19. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  4. Obliczona na podstawie paralaksy i wielkości obserwowanej.
  5. a b Inseok Song, J.-P. Caillault, David Barrado y Navascués, John R. Stauffer. Ages of A-Type Vega-like Stars from uvbyβ Photometry. „The Astrophysical Journal”. 546 (1), s. 352–357, luty 2001. DOI: 10.1086/318269. arXiv:astro-ph/0010102. Bibcode2001ApJ...546..352S. (ang.). 
  6. a b Anderson E., Francis C: HIP 27288. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
  7. Jocelyn Tomkin. Once and Future Celestial Kings. „Sky and Telescope”. 95 (4), s. 59–63, 1998. Bibcode1998S&T....95d..59T. 
  8. Christine Chen, Michael Jura: UCLA Astronomers Identify Evidence of Asteroid Belt Around Nearby Star; Findings Indicate Potential for Planet or Asteroid Formation. University of California, Los Angeles, 2001-06-04. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  9. Christine Chen, Michael Jura. A Possible Massive Asteroid Belt around Zeta Leporis. „Astrophysical Journal”. 560 (2), s. L171, 2001. DOI: 10.1086/324057. arXiv:astro-ph/0109216. Bibcode2001ApJ...560L.171C. (ang.). 
  10. Tightening the (Asteroid) Belt around Zeta Leporis. Gemini Observatory, 2007-01-19. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj