Zieleń paryska

związek chemiczny

Zieleń paryska, zieleń szwajnfurckaorganiczny związek chemiczny, sól podwójna kwasu octowego, kwasu metaarsenowego(III) i miedzi na +2 stopniu utlenienia. Jest to zielone krystaliczne ciało stałe, słabo rozpuszczalne w wodzie. W przeszłości stosowana jako pigment, insektycyd[3], np. przeciwko stonce ziemniaczanej (użycie w roku 1867), a także do konserwacji drewna[4], Ze względu na jej dużą toksyczność, przestała być używana w tych celach.

Zieleń paryska
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C4H6As6Cu4O16

Inne wzory

3Cu(AsO
2
)
3
·Cu(CH
3
COO)
2

Masa molowa

1013,79 g/mol

Wygląd

zielony krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

12002-03-8

PubChem

22833492

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Pigment edytuj

W malowidłach, zieleń paryska („Vert de Paris”) tworzy bogaty, ciemny odcień zieleni z domieszką niebieskiego. Stała się popularna w XIX wieku. Była również określana jako zieleń szmaragdowa ze względu na podobieństwo do koloru tego kamienia szlachetnego. Z powodu swojej toksyczności została stopniowo zastąpiona przez mniej trujące pigmenty[potrzebny przypis] np. zieleń ftalocyjaninową (C.I Phthalocyanine Green BS 7,PG 7 i C.I Phthalocyanine Green YS, PG 36) lub viridian (PG 15). Numer "Colour Index" dla zieleni paryskiej to 21, C.I Emerald Green 21, PG 21.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Copper(II) arsenite acetate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 570168 [dostęp 2011-09-29] (niem. • ang.).
  2. arsenic compounds, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
  3. Mały słownik chemiczny. Jerzy Chodkowski (red.). Wyd. V. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  4. zieleń paryska, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2011-08-12].