Zielona Przełęcz
Zielona Przełęcz (słow. Sedlo nad Zeleným, niem. Sattel über dem Grünensee, węg. Zöldtavi nyereg) – przełęcz położona na wysokości 2035 m n.p.m.[1] (według wcześniejszego pomiaru 2038 m) w słowackich Tatrach Wysokich, w bocznej grani odchodzącej od Małego Jaworowego Szczytu. Znajduje się w grupie Jaworowych Wierchów, pomiędzy Zielonym Wierchem Jaworowym a Zieloną Czubą. Jest to szeroka, trawiasta przełęcz wcinająca się w Jaworową Grań. Dla taterników stanowi dogodny dostęp do tej grani. Nie przechodzą przez nią żadne znakowane szlaki turystyczne, więc nie jest dostępna dla zwykłych turystów.
 Zielona Przełęcz widoczna powyżej Zielonego Stawu Jaworowego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2035 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′07,8″N 20°08′14,3″E/49,202167 20,137306
| |
Niegdyś dla podhalańskich i spiskich myśliwych stanowiła dogodne przejście pomiędzy Doliną Zieloną Jaworową a doliną Rówienki.
Nazewnictwo edytuj
Zielona Przełęcz nazywana była dawniej Przełęczą pod Zieloną, nazwa ta pochodziła od dawnej nazwy Zielonej Czuby – Zielona. Obecna polska nazwa także pochodzi od Zielonej Czuby, pod którą Zielona Przełęcz się znajduje. Nazwy niemiecka i węgierska pochodzą natomiast od Zielonego Stawu Jaworowego.
Historia edytuj
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch i Adolf Kamiński, 1 sierpnia 1902 r. – letnie,
- Jadwiga Pierzchalanka i Jerzy Pierzchała, 24 marca 1936 r. – zimowe.
Przypisy edytuj
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
Bibliografia edytuj
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.