Zofia Charlotta Hanowerska

Zofia Charlotta Hanowerska
	Królowa Prus
Okres	od 1701; do 1705
Jako żona	Fryderyk I Pruski
Następczyni	Zofia Dorota Hanowerska
	Dane biograficzne
Dynastia	hanowerska
Data i miejsce urodzenia	30 października 1668 ; Bad Iburg
Data i miejsce śmierci	1 lutego 1705 ; Hanower
Ojciec	Ernest August
Matka	Zofia Dorota Wittelsbach
Mąż	Fryderyk I Pruski
Dzieci	Fryderyk August; Fryderyk Wilhelm I Hohenzollern
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zofia Charlotta Hanowerska (ur. 30 października 1668 w zamku Iburg, Bad Iburg; zm. 1 lutego 1705 w Hanowerze) – królowa Prus, elektorowa Brandenburgii.

Życie edytuj

Zofia Charlotta była jedyną córką Ernesta Augusta, elektora Hanoweru, i jego żony, Zofii Wittelsbach. Jej starszy brat Jerzy Ludwik został królem Wielkiej Brytanii w 1714, jako król Jerzy I. Mówiło się, iż Zofia Charlotta mogłaby poślubić owdowiałego Ludwika XIV.

8 października 1684 roku wyszła za mąż za Fryderyka I Hohenzollerna i 1701 otrzymała tytuł królowej Prus. Małżeństwo Zofii nie było zbytnio szczęśliwe. Królowa dała mężowi co najmniej dwóch synów, z których tylko jeden dożył wieku dorosłego:

Fryderyk August (1685-1686)
Fryderyk Wilhelm (1688-1740), przyszły król

Zofia Charlotta jest głównie znana poprzez swoją przyjaźń i korespondencje z Gottfriedem Wilhelmem Leibnizem, którego stała się zdeklarowaną uczennicą. Leibniz był przyjacielem i guwernerem jej matki. Królowa Prus mówiła płynnie po francusku, angielsku i włosku.

Zofia Charlotta zmarła na zapalenie płuc 1 lutego 1705 roku. Na jej cześć letni pałac Lietzenburg w dotychczasowej wsi Lietzow nazwano pałacem Charlottenburg.