Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych – polskie stowarzyszenie fotograficzne, ogólnokrajowe zrzeszenie (istniejące w latach 1927–1939)[1]. Związek stowarzyszeń fotograficznych, działających w Polsce[1]. Reprezentant amatorskiego, nieprofesjonalnego i społecznego ruchu fotograficznego w kraju i za granicą, stanowiący platformę współdziałania polskich stowarzyszeń fotograficznych[1].

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1927

Zakończenie działalności

1939

Rodzaj stowarzyszenia

stowarzyszenie zwykłe

Zasięg

ogólnopolski

brak współrzędnych

Historia edytuj

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych ustanowiono podczas ogólnopolskiego I Zjazdu Polskich Miłośników Fotografii w Warszawie, w dniach 24 i 25 września 1927 – zjazdu zainicjowanego (między innymi) przez Janinę Mierzecką (sekretarz Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego) wespół z Polskim Towarzystwem Miłośników Fotografii[1]. W zjeździe uczestniczyli przedstawiciele wszystkich polskich organizacji, stowarzyszeń fotograficznych oraz przedstawiciele Departamentu Sztuki Ministerstwa Oświaty oraz Ministerstwa Przemysłu i Handlu[1]. Wówczas przedstawiono projekt statutu Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych, który zakładał (m.in.) propagowanie i rozpowszechnianie sztuki fotograficznej w Polsce i za granicą, ujednolicenie słownictwa związanego z tematem fotografii, dbałość o interesy polskich fotografów[1]. W 1930 podczas IV Zjazdu Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych w Wilnie utworzono pierwsze ogólnokrajowe stowarzyszenie fotograficzne, zrzeszające elitę fotografów, fotografików piktorialistów z całej Polski – Fotoklub Polski[1].

Działalność edytuj

Związek Polskich Towarzystw Fotograficznych zrzeszał nieprofesjonalne stowarzyszenia fotograficzne, prowadzące działalność fotograficzną w swoim środowisku oraz reprezentował ich interesy twórcze w kraju i za granicą[1]. Współpracował z organizacjami i instytucjami zainteresowanymi rozwojem twórczości fotograficznej – w Polsce i na świecie[1]. Związek był organizatorem międzynarodowych wystaw fotograficznych (dorocznych salonów fotografii artystycznej m.in. w Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Warszawie, Wilnie), w których uczestniczyli poszczególni członkowie stowarzyszeń fotograficznych, zrzeszonych w ZPTF[1][2]. W 1936 roku w Warszawie zaprezentowano paryską Międzynarodową Wystawę Fotografii Reklamowej[1]. Związek (wspólnie z Fotoklubem Wileńskim, Lwowskim Towarzystwem Fotograficznym, Polskim Towarzystwem Fotograficznym) współprowadził swoją agendę prasową – Przegląd Fotograficzny (polski ilustrowany miesięcznik o tematyce fotograficznej, wydawany w Wilnie, w latach 1935–1939[1][3].

W 1939 roku zakończono działalność Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych (wybuch II wojny światowej)[1].

Zarząd edytuj

Zarząd Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych stanowił ten sam skład co skład Zarządu utworzonego w 1919 Polskiego Towarzystwa Miłośników Fotografii – późniejszego Polskiego Towarzystwa Fotograficznego (1931–1939)[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n Wacław Żdżarski – Historia fotografii warszawskiej. Wydawca – Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974), str. 249, 250, 317, 318
  2. Janina Mierzecka – Całe życie z fotografią. Wydawca – Wydawnictwo Literackie Kraków (1981), ISBN 83-08-00296-X, str. 265
  3. Przegląd Fotograficzny: miesięcznik ilustrowany (Journal, magazine, 1935) [WorldCat.org] [online], web.archive.org, 16 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-16].