Zygmunt Górka-Grabowski

Zygmunt Górka-Grabowski ps. „Zając” (ur. 5 lutego^?/18 lutego 1917 w Piotrogrodzie, zm. 15 stycznia 2002 w Warszawie) – major Wojska Polskiego, uczestnik walk o niepodległość Polski.

Zygmunt Górka-Grabowski

„Zając”

major
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1917 Piotrogród
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 2002 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	43 Pułk Strzelców Legionu Bajończyków, 27 Wołyńska Dywizja Piechoty, 5 Kołobrzeski Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Syn Antoniego i Marii z Jodków. Po ukończeniu szkoły średniej w Zduńskiej Woli wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej – Komorowie.

We wrześniu 1939 roku walczył w 43 pułku piechoty Legionu Bajończyków. Od 1940 roku w konspiracji, należał do ZWZ w Warszawie, do Specjalnego Oddziału Dywersyjnego KG AK. Uczestnik akcji dywersyjnych, m.in. wysadzenie mostu pod Łukowem 1 lipca 1943, „Góral” 12 sierpnia 1943 i innych. Ponadto wykładał regulaminy piechoty i taktykę na konspiracyjnych kursach podchorążych saperów.

9 marca 1944 przerzucony na Wołyń, gdzie 7 kwietnia tego samego roku objął dowództwo I baonu 23 pp w składzie 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, walczył pod Włodzimierzem Wołyńskim i na Polesiu. W maju 1944 roku przedostał się po sforsowaniu Prypeci przez front na stronę radziecką, został przyjęty do obozu przejściowego w Kiwercach, a następnie objął stanowisko zastępcy dowódcy I batalionu do spraw liniowych w 5 pułku piechoty. 1 sierpnia 1944 roku został ciężko ranny podczas forsowania Wisły pod Puławami.

Po wojnie studiował na wydziale mechanicznym Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Warszawie, uzyskując dyplom inżyniera mechanika. Jednocześnie pracował zawodowo, w tym na stanowiskach kierowniczych. W 1979 roku przeszedł na emeryturę. 8 maja 1985, jako major w stanie spoczynku, został wyróżniony wpisem do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich. Był prezesem organizacji skupiającej żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK w Warszawie.

Awanse

• podporucznik – 15 września 1939 roku
• porucznik – 1943 (awans w AK)
• kapitan – 1944
• major – ?

Ordery i odznaczenia

• Order Virtuti Militari V klasy – 1944

Bibliografia

• Michał Fijałka, 27 Wołyńska Dywizja Piechoty Armii Krajowej, Wydawnictwo PAX, 1987.
• JózefJ. Turowski JózefJ., Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK, Warszawa: PWN, 1990, ISBN 83-01-08465-0, OCLC 834116008 .brak strony (książka)
• Światowy Związek Żołnierzy AK, Materiały sympozjum nt: Operacja zbrojna AK kryptonim Burza na ziemiach południowo-wschodnich II RP w 1944. Biblioteczka ”Na Kresach Południowo-Wschodnich 1939-1945. Nr 7. Kraków 1994