Zygmunt Karlikowski
Zygmunt Karlikowski (ur. 24 kwietnia 1894 w Bryskach) – chorąży Wojska Polskiego.
 chorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 24 kwietnia 1894 we wsi Bryski, w rodzinie Marcina i Julianny z Gutkowskich[1][2].
W czasie wojny światowej walczył w szeregach 1 Pułk Strzelców Polskich[3].
W Wojsku Polskim pełnił służbę w Żandarmerii Okręgu Generalnego „Łódź”, a następnie 4 Dywizjonie Żandarmerii w Łodzi na stanowisku dowódcy plutonów żandarmerii: „Ciechocinek VIII” (lipiec 1919)[4], „Konin” (1921)[5] i „Skierniewice” (1921–1922)[6].
Mieszkał w Łęczycy, gdzie pracował jako buchalter[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[7]
- Krzyż Walecznych[3]
- Amarantowa wstążka
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-15]..
- ↑ Metryka chrztu 1894/130.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15 lipca 1922 roku, s. 508.
- ↑ Suliński 2014 ↓, s. 19.
- ↑ Suliński 2014 ↓, s. 28.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 210.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Jan Suliński: Żandarmeria DOK IV - Łódź w latach 1919-1939. Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2014. ISBN 978-83-63700-08-9.