Zygmunt Przygoda

Zygmunt Przygoda (ur. 6 grudnia 1924 w Rykałach, zm. 29 listopada 1999 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy i pomocnika.

Zygmunt Przygoda

Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1924 Rykały
Data i miejsce śmierci	29 listopada 1999 Warszawa
Pozycja	obrońca, pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole Skra Warszawa Korona Warszawa 1945 Warszawianka 1945–1949 Polonia Warszawa (piłka nożna) 1949–1954 Ogniwo Warszawa

Grób Zygmunta Przygody w na cmentarzu w Pyrach

Życiorys

Karierę zaczynał przed II wojną światową w Skrze Warszawa, w okresie okupacji grał w konspiracyjnym klubie Korona. Walczył w powstaniu warszawskim, przeszedł przez obóz koncentracyjny w Dachau.

W 1945 był piłkarzem Warszawianki i jeszcze w tymże roku wskutek fuzji warszawskich klubów znalazł się w składzie Polonii. Był raczej graczem rezerwowym, ale dzięki dwóm występom w fazie pucharowej rozgrywek (wygranymi z Ogniskiem Siedlce i Wisłą Kraków) sięgnął w 1946 wraz z Polonią po mistrzostwo Polski; był najmłodszym piłkarzem z tytułem pierwszego powojennego mistrza kraju. Trzy mecze ligowe w barwach Polonii zaliczył ponadto w sezonie 1948. W 1949 przeszedł do Ogniwa Warszawa (późniejszej Syreny), gdzie grał do 1954. Z zawodu był montażystą dźwigowym.

Bibliografia

• Historia Polonii Warszawa. ksppolonia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-29)].
• Andrzej Gowarzewski, Polonia, Warszawianka, Gwardia. Prawdziwa historia trzech klubów (7. część serii „Kolekcja klubów”), Wydawnictwo GiA, Katowice 2003, s. 261.