Zygmunt Sokołowski (podporucznik)

Zygmunt Korwin-Sokołowski (ur. 20 marca 1895 w Januszewicach, zm. 10 grudnia 1918 pod Dołhobyczowem) – podporucznik kawalerii Legionów Polskich i Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-ukraińskiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Zygmunt Sokołowski
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1895
Januszewice

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1918
Dołhobyczów

Przebieg służby
Lata służby

1915–1918

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 pułk ułanów (LP)
1 pułk szwoleżerów

Stanowiska

dowódca szwadronu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)
Grób Zygmunta Korwin-Sokołowskiego i Adama Korwin-Sokołowskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys edytuj

Urodził się w Januszewicach w rodzinie Wincentego i Marii z d. Piaskowskiej[1]. Absolwent SGGW w Warszawie. Od 1911 należał do organizacji niepodległościowych: Związek Walki Czynnej, Związek Strzelecki, Polska Organizacja Wojskowa. Od stycznia 1915 żołnierz 1 pułku ułanów Legionów Polskich. Od listopada 1918 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego w 1 pułku szwoleżerów Piłsudskiego, z którym brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Od 7 grudnia 1918 na froncie jako dowódca 3 szwadronu kawalerii.

„Szczególnie odznaczył się w bitwie pod Dołhobyczowem. Zginął podczas szarży przeciwko kilkukrotnie liczniejszemu nieprzyjacielowi, przyczyniając się do przełamania jego linii obronnych”[1]. Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.

Pochowany w Warszawie na cmentarzu wojskowym na Powązkach.

Życie prywatne edytuj

Kawaler[1]. Starszy brat Adama Korwin-Sokołowskiego.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj