Wikipedia

38 Pułk Artylerii Lekkiej (LWP)

38 Pułk Artylerii Lekkiej (38 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.

38 Pułk Artylerii Lekkiej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

27 października 1944

Rozformowanie

1956

Tradycje
Nadanie sztandaru

1945

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Jan Kasjanow

Organizacja
Numer

JW 2941[1][2]

Dyslokacja

Koźle[3]

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

7 Łużycka Dywizja Piechoty[3]

76 mm armata dywizyjna wz. 1942
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Formowanie i działania bojowe edytuj

Pułk sformowany został na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 20 sierpnia 1944, w składzie 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty (2 Armia WP). 27 października 1944 w Borkach koło Radzymina żołnierze pułku złożyli przysięgę[4]. Po zakończeniu formowania i szkolenia oddział wykonał daleki marsz przez Kutno do Gorzowa.

Pierwsze działania bojowe prowadził w związku z likwidacją zgrupowania wrocławskiego. Następnie wspierał natarcie 7 DP, w rezultacie którego opanowano Bremenhain, Lodenau, Fronkars, Rietschen. Najcięższe walki pułk toczył od 21 do 29 marca 1945, uczestnicząc w natarciu 7 DP na Budziszyn w celu umożliwienia wyjścia z okrążenia resztkom 5 DP. W pierwszych dniach maja brał udział w operacji praskiej, wspierając działania pułków piechoty. Szlak bojowy zakończył 9 maja 1945 pod Mielnikiem w Czechosłowacji.

Po zakończeniu działań wojennych oddział ulokowany został w garnizonie Koźle. 4 lipca 1945 jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez mieszkańców Koźla.

W 1956 oddział przeformowany został na etat nr 5/150 pułku artylerii haubic oraz przyjął tradycje i numer rozformowanego 37 Łużyckiego pułku artylerii lekkiej. Jego nowa nazwa brzmiała 37 Łużycki pułk artylerii haubic.

Żołnierze pułku edytuj

Dowódcy pułku

Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[6]

ogn. Antoni Pietraszewski

Skład etatowy edytuj

Razem w pułku:

żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)

sprzęt:

  • 76 mm armaty – 24
  • 122 mm haubice – 12
  • rusznice przeciwpancerne – 12
  • pistolety maszynowe – 419
  • samochody – 108
  • ciągniki – 24

Marsze i działania bojowe edytuj

         

Przekształcenia edytuj

38 pułk artylerii lekkiej (1944–1956) → 37 Łużycki pułk artylerii haubic (1956–) → 37 pułk artylerii → rozformowany 1989.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  4. ↑ Ways 1967 ↓, s. 119.
  5. ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 251.
  6. ↑ Rzepski 1971 ↓, s. 344.

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
  • Stanisław Rzepski: 38 pułk artylerii lekkiej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1971.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=38_Pułk_Artylerii_Lekkiej_(LWP)&oldid=72238419”