Aleksandr Chinczyn

rosyjsko-radziecki matematyk

Aleksandr Jakowlewicz Chinczyn, ros. Александр Яковлевич Хинчин (7 lipca?/19 lipca 1894 w Kondrowie w obwodzie kałuskim, zm. 18 listopada 1959 w Moskwie[1]) – rosyjski matematyk, jeden z czołowych uczonych rosyjskiej szkoły rachunku prawdopodobieństwa.

Aleksandr Chinczyn
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1894
Kondorowo, obwód kałuski

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1959
Moskwa

doktor nauk matematyczno-fizycznych
Specjalność: matematyka
Odznaczenia
Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”
Grób Aleksandra Chinczyna na Cmentarzu Dońskim

Życiorys edytuj

W roku 1916 ukończył studia na Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie, sześć lat później został wykładowcą tego uniwersytetu i pracował na nim aż do śmierci. Był jednym z pierwszych uczestników seminariów prowadzonych przez Nikołaja Łuzina.

Pierwsze prace Chinczyna dotyczyły analizy rzeczywistej, później zajmował się rachunkiem prawdopodobieństwa i teorią liczb. W roku 1924 odkrył prawo iterowanego logarytmu, uzyskał kilka postaci twierdzenia granicznego, zdefiniował pojęcie procesu stacjonarnego i zbudował podstawy teorii takich procesów.

Wniósł ważny wkład w teorię aproksymacji diofantycznej, uzyskał też ważne wyniki w teorii ułamków łańcuchowych – odkrył między innymi stałą Chinczyna.

Dalsze prace Chinczyna dotyczyły fizyki statystycznej, gdzie stosował metody rachunku prawdopodobieństwa, teorii informacji, teorii kolejek i analizy matematycznej.

W roku 1939 Chinczyn został członkiem korespondentem Sowieckiej Akademii Nauk. Nagrodzony został wieloma sowieckimi nagrodami: Nagrodą Państwową, Orderem Lenina i innymi.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Chinczyn Aleksandr J., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-16].

Odsyłacze zewnętrzne edytuj