Aleksandr Pejwe

Aleksandr Pejwe
Państwo działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1909 ; Siemiencowo, gubernia pskowska
Data i miejsce śmierci	21 grudnia 1985 ; Moskwa
	doktor nauk geologiczno-mineralogicznych
	Specjalność: tektonika, mineralogia
	Odznaczenia
	;

Aleksandr Woldemarowicz Pejwe (ros. Александр Вольдемарович Пейве, łot. Aleksandrs Valdemārs Peive, ur. 27 stycznia^?/9 lutego 1909 we wsi Siemiencowo w powiecie toropieckim w guberni pskowskiej (obecnie w rejonie toropieckim w obwodzie twerskim), zm. 21 grudnia 1985 w Moskwie) – radziecki geolog, dyrektor Państwowego Instytutu Geologicznego Akademii Nauk ZSRR.

Życiorys edytuj

Urodził się w łotewskiej rodzinie chłopskiej pochodzącej z guberni inflanckiej, był bratem Jana Pejwe. W 1926 podjął studia w Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, od 1929 do 1935 pracował w instytucie naukowym jako geolog, starszy geolog i szef oddziału, 1932-1935 wykładał w Moskiewskim Instytucie Badań Geologicznych. Brał udział w ekspedycjach naukowych do Azji Środkowej, w 1933 opublikował swoją pierwszą pracę naukową. Od 1935 pracował w Państwowym Instytucie Geologicznym Akademii Nauk ZSRR jako pracownik naukowy, później starszy pracownik naukowy, od 1944 zastępca kierownika działu tektoniki, od 1950 szef wydziału, od 1952 zastępca dyrektora ds. pracy naukowej, a od grudnia 1960 do końca życia dyrektor instytutu i jednocześnie 1969-1985 kierownik laboratorium. Jednocześnie 1935-1938 był głównym inżynierem-geologiem ekspedycji tadżycko-pamirskiej Akademii Nauk ZSRR, a 1939-1940 pracownikiem naukowym kaukaskiej ekspedycji kompleksowej. Od 1947 do 1957 kierował wieloma ekspedycjami do Kazachstanu i Azji Środkowej, odkrył wiele złóż boksytów. Prowadził badania geologiczne Kaukazu, Iranu, Albanii, Turcji, Bułgarii, Rumunii, Jugosławii, Węgier, Włoch i Czechosłowacji. Pracował na Uralu, w Tienszanie, w Alpach, Kanadzie i USA, w 1978 prowadził badania w Islandii. Opracowywał też mapy tektoniczne. Napisał ponad 140 prac naukowych. W 1972 był prezesem międzynarodowej podkomisji ds. mapy tektonicznej świata i przewodniczącym Radzieckiego Komitetu ds. Międzynarodowego Programu Korelacji Geologicznej. Był członkiem towarzystw geologicznych Francji (1962), Serbii (1962), Bułgarii (1969) i USA (1975). W 1946 otrzymał tytuł doktora nauk geologiczno-mineralogicznych. W 1958 został członkiem korespondentem, a w 1964 akademikiem Akademii Nauk ZSRR. Od 1953 należał do KPZR. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody edytuj

Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (8 lutego 1979)
Order Lenina (trzykrotnie, 29 kwietnia 1963, 17 września 1975 i 8 lutego 1979)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (7 lutego 1969)
Order „Znak Honoru” (10 czerwca 1945)
Nagroda Państwowa ZSRR (1969)
Nagroda Stalinowska (1946)
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej (pośmiertnie, 1995)
Nagroda Władz Federacji Rosyjskiej (pośmiertnie, 2003)
Order Gwiazdy Polarnej (Mongolia, 1979)
Medal Przyjaźni (Mongolia, 1973)

Bibliografia edytuj

Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-03-01]