Alicja Maria Schnepf z domu Szczepaniak (ur. 20 sierpnia 1930 w Warszawie) – polska działaczka społeczna uhonorowana tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata.

Alicja Schnepf
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1930
Warszawa

Narodowość

polska

Rodzice

Antoni, Natalia Kuźniewska

Małżeństwo

Maksymilian Sznepf

Dzieci

Ryszard Schnepf, Zygmunt Schnepf

Krewni i powinowaci

Dorota Wysocka-Schnepf (synowa)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Życiorys edytuj

Urodziła na Mokotowie 20 sierpnia 1930 jako córka działacza PPS Antoniego Szczepaniaka, który zginął podczas obrony Warszawy w 1939 roku i Natalii Kuźniewskiej (1902–1999)[1][2][3]. W 1937 roku rozpoczęła naukę w Szkole Podstawowej nr 48 na ulicy Kowelskiej[4]. W czasie wojny uczęszczała do tajnego gimnazjum przy ul. Miodowej w Warszawie. Od 1943 roku do wybuchu powstania warszawskiego wraz z matką ukrywała w swoim mieszkaniu na warszawskiej Pradze kilkoro Żydów. Udzieliły schronienia m.in. kilkuletniej Ninie Sandel i jej krewnej, Annie Albert[1][2][5][6].

W 1947 rok wyszła za mąż za oficera Ludowego Wojska Polskiego Maksymiliana Sznepfa. Przeprowadziła się następnie do Wrocławia, gdzie pracowała jako sekretarka i maszynistka w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego. W 1951 roku powróciła do Warszawy, gdzie pracowała do 1956 jako sekretarka w Departamencie V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego[7][8].

Według prawicowej publicystki Doroty Kani, Alicja Schnepf miała być funkcjonariuszem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, za co miała jej zostać przyznana specjalna renta, którą odebrano po 1989[9][10].

Podjęła działalność w Polskim Towarzystwie Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, w którym objęła funkcję sekretarza Zarządu Głównego[11][12].

Z małżeństwa z Maksymilianem Sznepfem (1920–2003), ma dwóch synów dyplomatę Ryszarda i Zygmunta[13][2][14].

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Polacy ratujący Żydów w czasie Zagłady. Przywracanie pamięci. Kancelaria Prezydenta RP, 11-2008. s. 113. [dostęp 2016-03-01].
  2. a b c d Zapomniani świadkowie XX wieku. Alicja Schnepf. audiohistoria.pl. [dostęp 2016-03-01].
  3. a b Rodzina Szczepaniaków. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2016-03-01].
  4. https://sztetl.org.pl/pl/historia-mowiona/138572-alicja-schnepf
  5. a b c Spotkanie ze Sprawiedliwym wśród Narodów Świata. zs7.eu, 2014. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
  6. Relacje biograficzne | Alicja Schnepf [online], relacjebiograficzne.pl [dostęp 2024-02-16] (pol.).
  7. Biogram na portalu relacjebiograficzne.pl. [dostęp 2022-01-09].
  8. Wirtualna Polska Media S.A, Ryszard Schnepf odpiera zarzuty autorów "Resortowych dzieci": autorzy obrzydliwych tekstów o mojej rodzinie przekłamali fakty [online], wiadomosci.wp.pl, 7 listopada 2016 [dostęp 2024-02-16] (pol.).
  9. Dorota Kania, Maciej Marosz, Jerzy Targalski, Resortowe dzieci: politycy, Resortowe Dzieci / "FRONDA PL", Warszawa: Fronda PL, 2016, ISBN 978-83-8079-099-5 [dostęp 2024-02-16].
  10. Polityka zagraniczna znowu w dobrych rękach. Z czystej życzliwości. wpolityce.pl, 8 maja 2018. [dostęp 2022-01-09].
  11. O „Polskim Towarzystwie Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata”. sprawiedliwi.org. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)].
  12. Szef Kancelarii Prezydenta spotkał się z Alicją Sznepf. prezydent.pl, 2011-11-27. [dostęp 2016-03-01].
  13. Nekrologi stołeczne. Nekrolog Maksymiliana Sznepfa / Kondolencje dla Ambasadora RP w Kostaryce, Ryszarda Schnepfa od Fundacji Shalom. „Gazeta Wyborcza. Stołeczna”, s. 10, 12, Nr 194 z 21 sierpnia 2003. 
  14. a b Alicja Szczepaniak Schnepf i Natalia Szczepaniak uhonorowane podczas uroczystości Garden of Righteous 2014. waszyngton.msz.gov.pl, 2014-04-27. [dostęp 2016-03-01].
  15. M.P. z 2009 r. nr 27, poz. 371