Andrzej Łukoski
Andrzej Łukoski ps. „Blondyn” (ur. 22 października 1923, zm. 18 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik rezerwy, podharcmistrz, uczestnik powstania warszawskiego, dowódca 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
d-ca kompanii „Maciek” batalionu Zośka |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Lata młodzieńcze edytuj
Był synem generała brygady Kazimierza Orlika-Łukoskiego – dowódcy odcinka „Słowacja” Armii Karpaty w kampanii wrześniowej, więźnia obozu w Starobielsku, zamordowanego przez NKWD w Charkowie (zbrodnia katyńska) oraz Ireny. Uczył się w I Korpusie Kadetów we Lwowie, następnie w gimnazjum w Stanisławowie.
Konspiracja edytuj
Wraz z bratem Jerzym należał do żoliborskiego PET-u i z całą żoliborską drużyną wszedł do Grup Szturmowych. Ukończył drugi turnus tajnej podchorążówki z pierwszą lokatą. Był uczestnikiem wielu akcji Szarych Szeregów:
- Akcja w Celestynowie (zespół uderzeniowy)
- akcja pod Szymanowem (ostrzelanie i wykolejenie pociągu na trasie Warszawa-Berlin 22 listopada 1943 r.; brał w niej udział jako zastępca dowódcy akcji)
- akcja pod Choszczówką (dowódca akcji; wykolejenie niemieckiego pociągu na trasie Warszawa-Królewiec w nocy z 3 na 4 kwietnia 1944 r.)
- akcja polowanie (zamachy na niemieckich dygnitarzy)
Powstanie warszawskie edytuj
W batalionie „Zośka” pełnił funkcję dowódcy 1. kompanii „Maciek”. Walczył na Woli i Starym Mieście. Zginął w walce 18 sierpnia podczas powstania warszawskiego w rejonie Arsenału, na ul. Nalewki. Miał 22 lata. Pochowany na Powązkach Wojskowych w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” (kwatera A20-5-20)[1].
Odznaczenia edytuj
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari (rozkaz Dowódcy AK nr 507 z dnia 11 sierpnia 1944). Uzasadnienie nadania mu krzyża VM brzmiało: „odznaczył się w walkach na terenie Grupy «Północ»”[2]. Pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.
Bibliografia edytuj
- Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.