Andrzej Myc

polski naukowiec, działacz opozycji w PRL

Andrzej Myc (ur. 21 marca 1953 w Legnicy, zm. 22 października 2022[1]) – polski naukowiec, doktor habilitowany nauk biologicznych, immunolog[2], profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego[3], działacz opozycji w PRL.

Andrzej Myc
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1953
Legnica

Data śmierci

22 października 2022

doktor habilitowany nauk biologicznych
Specjalność: immunologia
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Instytut

Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN

Okres zatrudn.

1977 - 1988

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Kariera edytuj

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Legnicy[4]. Ukończył studia na Uniwersytecie Wrocławskim na kierunku biologia w 1977 roku, zdobywając tytuł doktora we wrześniu 1984 roku. Po ukończeniu studiów w 1977 roku został pracownikiem naukowym Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu, aż do momentu kiedy był aresztowany i zwolniony z pracy w 1984 roku. Następnie został przywrócony dzięki postawie dyrektora Instytutu prof. Stefana Ślopka. Od listopada 1988 roku był na stypendium naukowym fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku. Od 1993 pracował na Indiana University, a od 1997 na University of Michigan w Ann Arbor. Następnie pracował jako Research Assistant Professor w Michigan Nanotechnology Institute for Medicine and Biological Sciences. Pracował m.in. nad środkami ochrony przed bronią biologiczną w ramach zlecenia Pentagonu.

Zasiadał w tzw. Radzie Naukowej fundacji En Arche[5], promującej pseudonaukę[6][7].

Działania opozycyjne edytuj

Od 1979 Myc kolportował „Biuletyn Dolnośląski”.

Jego dalsza działalność polityczna nastąpiła w sierpniu 1980 roku podczas kiedy był inicjatorem strajku w zakładzie pracy, a od października 1980 roku już działając w „Solidarności” gdzie był również członkiem Komitetu Założycielskiego. Następnie KZ w IIiTD PAN. Po 13 grudnia 1981 organizował struktury kolportażowe RKS „Solidarność”. Od 1982 brał udział w działaniach Solidarności Walczącej oraz jako członek Rady i Komitetu Wykonawczego tejże organizacji, gdzie był odpowiedzialny m.in. za finanse, organizacje skrzynek kontaktowych i kryjówek dla ściganych działaczy. Współzałożyciel oddziałów SW, i autor artykułów do pism „Solidarność Walcząca” i „BIS”. W listopadzie 1987 roku (wraz z Piotrem Medoniem) uczestniczył w demonstracji i rozrzucaniu ulotek z rusztowania wrocławskiego ratusza z transparentem domagającym się uwolnienia Kornela Morawieckiego i Hanny Łukowskiej-Karniej.

Konflikt z władzami edytuj

13 stycznia 1984 roku Myc został zatrzymany i przetrzymywany w Areszcie Śledczym Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych we Wrocławiu, po czym go zwolniono 26 lipca 1984 na mocy amnestii.

Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godzin i wzywany na przesłuchania i rozmowy ostrzegawcze, był też poddany kilkukrotnym rewizjom w mieszkaniu. 4 grudnia 1986 został uprowadzony przez funkcjonariuszy SB żądających podjęcia współpracy oraz wskazania miejsca ukrywania się Kornela Morawieckiego. Po kategorycznej odmowie został zwolniony lecz nadal nękany przez SB.

Odznaczenia edytuj

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Nie żyje dr hab. Andrzej Myc. Naukowiec, działacz opozycji w PRL [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-10-22] (pol.).
  2. Dr hab. Andrzej Myc – informacja biograficzna [online], Polska Akademia Umiejętności [dostęp 2022-10-23] (pol.).
  3. Andrzej Myc – Biogram [online], Cyfrowa Biblioteka Multimedialna Edukacja [dostęp 2022-10-23] (pol.).
  4. Jesteśmy numer jeden - 60 lat ILO w Legnicy,red. Halina Tamioła, Wydawnictwo Edytor, Legnica 2005, str. 269, ISBN 83-88214-64-0
  5. Rada naukowa - Fundacja En Arche [online], enarche.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  6. Ekspansja antyewolucyjnej fundacji En Arche w Polsce [online], totylkoteoria.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  7. Inteligentny projekt – list otwarty w sprawie pseudonauki [online], kwantowo.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).