Arseniusz Pimonow

działacz mniejszości rosyjskiej w Polsce, senator

Arseniusz Mojsiejewicz Pimonow, ros. Арсений Моисеевич Пимонов (ur. 2 marca 1863 we wsi Biały Dwór w rejonie Brasławia w guberni wileńskiej, zm. 7 stycznia 1939 w Wilnie) – działacz społeczny mniejszości rosyjskiej, przywódca społeczności polskich staroobrzędowców w II RP, senator RP.

Arseniusz Pimonow
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1863
Biały Dwór

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1939
Wilno

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

BBWR

Życiorys edytuj

Ukończył szkołę podstawową. Około 1900 r. przybył do Orenburga, gdzie założył tartak. Następnie stworzył Stowarzyszenie Akcyjne „Октан”, zajmujące się m.in. inwestycjami państwowymi. Wykupił w Wilnie dużą nieruchomość. W 1906 r. uczestniczył w zjeździe staroobrzędowców Północno-Zachodniego Kraju w Wilnie. W latach 1907-1915 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego rady wileńskiej gminy staroobrzędowców. Finansował stworzenie przytułka dla biednych, remont miejscowego chramu, szkół dla staroobrzędowców itd. Po wybuchu I wojny światowej przyjechał do Orenburga, gdzie przybyło wielu uchodźców – staroobrzędowców z Litwy. Założył tam szpital wojenny. Pod koniec 1918 r. powrócił do Wilna, które w 1920 r. znalazło się na polskim terytorium państwowym. W 1925 r. współorganizował I Zjazd Staroobrzędowców – Bezpopowców w Wilnie, na którym wybrano go przewodniczącym Rady Naczelnej Staroobrzędowców, a potem kolejne zjazdy w 1930 i 1936 r. Redagował też pismo „Вестник Высшего старообрядческого совета в Польше”. Zaangażował się w działalność charytatywną. Wspierał budowę nowych cerkwi dla staroobrzędowców na Kresach Wschodnich. Po 1926 r. utrzymywał poprawne stosunki z obozem władzy. W 1930 r. w wileńskiej molennie staroobrzędowców wizytę złożył prezydent RP Ignacy Mościcki. W listopadzie tego roku z ramienia BBWR wybrano go do Senatu III kadencji z okręgu wileńskiego. Pochowany został na cmentarzu raskolników w Wilnie.

Bibliografia edytuj

  • "Polski Słownik Biograficzny"
  • Wasilij Baranowski, Grigorij Potaszenko, Староверие Балтии и Польши: краткий исторический биографический словарь, Wilno 2005

Linki zewnętrzne edytuj