Aurygidy

rój meteorów

Aurygidy (dawniej α Aurygidy) – rój meteorów aktywny od 28 sierpnia do 5 września. Jego radiant znajduje się w gwiazdozbiorze Woźnicy. Maksimum roju przypada na 1 września z typową aktywnością na poziomie 7–10 meteorów/h[1]. Prędkość meteorów z roju wynosi 66 km/s. Aurygidy są rojem związanym z kometą C/1911 N1 (Kiess), okrążającą Słońce w czasie 2500 lat.

Aurygidy
Ilustracja
Gwiazdozbiór radiantu
Pierwszy obserwator

C. Hoffmeister i A. Teichgraeberg

Data pierwszej obserwacji

noc z 31 sierpnia na
1 września 1935 roku

Nazwa roju

Aurygidy

Symbol IMO

206 AUR

Charakterystyka radiantu
Gwiazdozbiór

Woźnica

α

05:36

δ

+42

Prędkość w atmosferze

66 km/s

Widoczność roju
Okres występowania

28 sierpnia
- 5 września

Maksimum

1 września

Aktywność

średnia

ZHR

7-10

Widoczność w Polsce

TAK

Obiekt macierzysty
Obiekt macierzysty

kometa
C/1911 N1 (Kiess)

Rój ten został zaobserwowany po raz pierwszy w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1935 roku przez niemieckich obserwatorów C. Hoffmeistera i A. Teichgraeberga[2]. Podwyższoną aktywność Aurygidów zaobserwowano w latach 1935, 1986, 1994[3][4]. Obfitość roju osiągała wtedy wartość ZHR=30–40. W 2007 roku obserwowano wybuch aktywności z ZHR na poziomie 130 oraz dużą liczbą jasnych zjawisk[5]. W 1997 roku kampanię obserwacyjną dotyczącą tego roju zorganizowała Pracownia Komet i Meteorów. Maksymalna aktywność osiągnęła wtedy poziom ZHR=13[6].

W Polsce wieczorem radiant Aurygidów znajduje się tylko 10 stopni nad północno-wschodnim horyzontem. Aby więc doczekać się przyzwoitych liczb godzinnych, należy obserwować w drugiej połowie nocy. Do świtu radiant roju wznosi się na wysokość aż 70 stopni.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Dubietis A., Arlt R.. Annual Activity of the Alpha Aurigid Meteor Shower as Observed in 1988-2000. „WGN”. 30, s. 22-31, 2002-02. Bibcode2002JIMO...30...22D. (ang.). 
  2. Hoffmeister C.. Unerwarteter Meteorstrom. „Astronomische Nachrichten”. 258, s. 25, 1936-04. Bibcode1936AN....258...25H. (niem.). 
  3. Tepliczky I.. The maximum of the Aurigids in 1986. „WGN”. 15, s. 28-29, 1987. (ang.). 
  4. Zay G., Lunsford R.. On a possible outburst of the 1994 α-Aurigids. „WGN”. 22, s. 224-226, 1994-12. Bibcode1994JIMO...22..224Z. (ang.). 
  5. Rendtel J.. Visual observations of the Aurigid peak on 2007 September 1. „WGN”. 35, s. 108-112, 2007-10. Bibcode2007JIMO...35..108R. (ang.). 
  6. Olech A., Jurek M.. 1997 α-Aurigids from Poland. „WGN”. 26, s. 284-286, 1998-12. Bibcode1998JIMO...26..284O. (ang.). 

Linki zewnętrzne edytuj