Barbara Allende
Barbara Allende Gil de Biedma znana jako Ouka Lele[1] lub Ouka Leele[2] (ur. 29 czerwca 1957 w Madrycie, zm. 24 maja 2022[3]) – hiszpańska fotografka, projektantka okładek, współpracowniczka pisma „La Luna de Madrid”. Jedna z najważniejszych postaci hiszpańskiego ruchu kulturowego la movida madrileña, nazywana jego królową[1].
 Ouka Lele | |
| Imię i nazwisko |
Barbara Allende Gil de Biedma |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Od dzieciństwa interesowała się malarstwem. Działalność artystyczną prowadziła od ok. 1976 roku[1]. W latach 70. związała się z movidą. W 1978 roku wyszła za malarza El Hortelano, również związanego z ruchem; para przeniosła się do Barcelony i zamieszkała w pałacyku na górze Montjuïc. Ouka Lele i El Hortelano odbywali wspólnie liczne podróże (m.in. do Nowego Jorku, Jugosławii i Niemiec). W 1982 roku para wróciła do Madrytu, rozstali się dwa lata później[4]. Na początku lat 80. Ouka Lele zmagała się z chorobą nowotworową[5]. W tamtym okresie, oprócz fotografii autorskiej, zajmowała się także projektowaniem okładek i fotografowaniem dla „La Luna de Madrid”[5]. W 1987 roku retrospektywną wystawę artystki zorganizowało Museo de Arte Contemporáneo w Madrycie[1].
Twórczość edytuj
W okresie movidy tworzyła portrety przedstawicieli ruchu. Jest autorką m.in. serii Peluquería – absurdalnych portretów w technice fotografii i kolażu, utrzymanych w estetyce pop-artu, na których przedstawiane osoby (m.in. El Hortelano) mają na głowie wymyślne, surrealistyczne fryzury (np. złożone z przedmiotów codziennego użytku lub zwierząt)[1][6]. Jest także autorką zdjęć nawiązujących do hiszpańskich martwych natur (bodegon) – m.in. Mi primer bodegón (1984) i Un bodegón para Cristóbal (1986)[5].
W 1982 roku zaprojektowała serię pocztówek związanych z Madrytem[7]. Zajmowała się także eksperymentalną twórczością filmową[8].
Do wykorzystywanych przez nią technik należą kolaż oraz technika malowania zdjęć farbami akwarelowymi[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 161. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Ouka Leele na stronie Spain is culture. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
- ↑ Muere la fotógrafa Ouka Leele, miembro destacado de la Movida Madrileña. elmundo.es. [dostęp 2022-05-24]. (hiszp.).
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 157. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ a b c Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 162. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 190. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 180. ISBN 978-83-7177-526-0.
- ↑ Weronika Bryl: Madrycka „movida” jako ruch kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2008, s. 77. ISBN 978-83-7177-526-0.