Bitwa nad Newą – starcie zbrojne, które miało miejsce 15 lipca 1240 pomiędzy szwedzką armią pod dowództwem (prawdopodobnie) Birgera Magnussona a wojskami nowogrodzkimi dowodzonymi przez księcia Aleksandra Newskiego.

Bitwa nad Newą
walki Nowogrodzian ze Szwedami
Ilustracja
Bitwa nad Newą
Czas

15 lipca 1240

Miejsce

rzeka Newa, Rosja

Terytorium

Rosja

Wynik

zwycięstwo Nowogrodzian

Strony konfliktu
Nowogrodzianie
  • Szwedzi
  • Finowie
  • Norwegowie
Dowódcy
Aleksander Jarosławicz (Newski) Birger jarl
Siły
nieznane 5000
Straty
ponad 20 zabitych wysokie
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
59°48′27″N 30°36′15″E/59,807500 30,604167

Jako powód ataku Szwedów uznaje się osłabienie państwa Rusinów po niszczącym ataku Mongołów w 1237 roku. Szwedzi, starając się wykorzystać osłabienie kraju, zamierzali zdobyć strategicznie ważne tereny w dorzeczu Newy oraz miasto Stara Ładoga, które odgrywały poważne znaczenie w zabezpieczeniu dróg handlowych między północą a południem.

Po wkroczeniu Szwedów na ziemie ruskie, Aleksander poprowadził swoją armię wzdłuż Wołchowu, osiągając Starą Ładogę zanim jeszcze dotarł tam nieprzyjaciel. W mieście do wojsk Nowogrodzian dołączyły miejscowe siły, które wzmocniły armię Aleksandra. W międzyczasie Szwedzi, którym towarzyszyły wojska fińskie i norweskie, wtargnęli w dorzecze Iżory.

Dnia 15 lipca 1240 Rusini wykorzystali gęstą mgłę, atakując obóz szwedzki. Efekt zaskoczenia przyniósł skutek, a Szwedzi ponieśli dotkliwą klęskę. Pozostałości armii najeźdźczej wycofały się w popłochu na północ. Według kronik w trakcie walki Aleksander miał wykłuć oko Birgerowi.

Zwycięstwo nad Newą dowiodło wysokich zdolności dowódczych Aleksandra, który zyskał przydomek Newskiego. Bitwa zapobiegła szwedzkiej inwazji na Ruś i zabezpieczyła granicę rusko-szwedzką na wiele dziesięcioleci.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj