Bitwa pod Le Mans
Bitwa pod Le Mans – starcie zbrojne, które miało miejsce w trakcie wojny francusko-pruskiej. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Prus i przełamaniem oporu wojsk francuskich w zachodniej Francji.
wojna francusko-pruska | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik |
zwycięstwo wojsk pruskich | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Francji | |||
48,00°N 0,20°E/48,004200 0,196944 |
Tło bitwy edytuj
Po zwycięstwie nad Orleanem, Prusacy pod wodzą księcia Karola Fryderyka skierowali się w kierunku miasta Le Mans. Antonie Chanzy miał do dyspozycji około 150 000 żołnierzy stacjonujących w Le Mans. Ciężar prowadzenia wojny przez regularne wojska francuskie spadł na siły Chanzy'ego, szczególnie po tym, jak Francuzi odnieśli klęski w bitwie pod Sedanem i oblężeniu Metz oraz w związku z trwającym oblężeniem Paryża. W skład armii Chanzy'ego wchodzili m.in. rezerwiści, cywile, którzy byli uzbrojeni często w stare karabiny odtylcowe oraz działa.
Bitwa edytuj
Francuska armia była zdemoralizowana oraz źle uzbrojona. Większość francuskiej amunicji została zasypana w śniegu, ponieważ dowództwo francuskie kazało umieścić amunicję w przygotowanych okopach. Prusacy zaatakowali Francuzów od lewej flanki w okolicach rzeki Huisine. Próba francuskiego kontrataku została odparta atakiem Prusaków na prawej flance. Próba ataków oddziału dowodzonego przez Bernarda Jauréguiberry'ego również została odparta. W sytuacji niepowodzenia kontrataków oraz ataków z obu flank Francuzi zostali zmuszeni do wycofania się do Le Mans.
Rezultat edytuj
Zdobycie Le Mans przez Prusaków oznaczało koniec oporu Francuzów w całej zachodniej Francji oraz wzdłuż rzeki Loary. Mimo że armia Chanzy'ego nie była całkowicie rozbita, to całkowita demoralizacja jego wojsk nie pozwoliła mu na jakiekolwiek późniejsze działanie.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Howard, Michael: The Franco-Prussian War: German Invasion of France, MacMillan 1962.